જન્મદિવસ મુબારક ….અભિનંદન …..

પરમાત્મા નાં ત્રણ સ્વરૂપો  શાસ્ત્ર માં કહેલા છે.—સત્—ચિત્—આનંદ ..

બસ ..આ જ આનંદ જે  –અપ્રગટ છે એને પામશો …..જન્મદિવસ મુબારક

 ….અભિનંદન …..

વ્હાલા ભાઈ  ચિ. દિનેશને  શુભેચ્છાઓ અને અભિનંદન 

ચિ. દિનેશભાઈ માનવતાના દિવ્ય દિપક

ગેઇન્સવિલ ગામના  સૌ  એમના  ચાહક

ડો. શાહ છે વિદ્યાર્થી આલમનું અજબ નૂર

નાનામોટા ચાહે આદર અનેપ્રેમથી ભરપૂર

ફ્લોરીડા સ્ટેટમાં જાણીતુ ડો.દિનેશ શાહ નામ

સ્નેહિ  સ્વજનો સૌ લોક નમ્રતાથી નમે તમામ

ઘરની ભવ્ય આગતા સ્વાગતા અને પ્રેમ

સૌના હૈયામા એ યાદ જીવંત અખંડ ક્ષેમ

અસંખ્ય સંસ્મરણો અનેક જન અનુભવતા

ચીર સ્મરણિય સૌના હૈયે ચિરંતન રમતા

યુનિવર્સીટીના ભૂતપૂર્વ વિદ્યાર્થી હતા જ્યાં જ્યાં

શુભેચ્છા, અભિનંદન અને સંદેશ પાઠવતા રહ્યા

પરિવાર સૌ આનંદ ઉત્સવ ગૌરવ સહ  ઉજવે

“મા”શારદા,”અર્ધાંગિની” સુવર્ણા શાંતિ અનુભવે

પદ્માબેન કનુભાઈ

માઈફ્રોફીક્ષન વાર્તા-(4)સંચાલન-પ્રજ્ઞા દાદભાવાળા

કેટલાક સભ્યોએ એક જાહેર સંસ્થાના પ્રોગ્રામમાં જોરથી વાત ઉચ્ચારી આ સંસ્થામાં અસંતોષકારક કામ ચાલી રહ્યું છે માટે કૈક કરો એમ બોલી ચેરમેનનું ધ્યાન પોતા તરફ દોરવા અવાજો કર્યા, તો કોઈએ વિરોધ દર્શાવી કહ્યું સુધારો કરો અથવા આ સંસ્થા બંધ કરો.

સંસ્થાના ચેરમેન બોલ્યા આપને આ સંસ્થાથી શું અસંતોષ છે?  આ એક નાનકડી સંસ્થા છે જે સમાજમાં કશુંક સારું કરવા પ્રયત્નશીલ છે અને જેને અસંતોષ હોય એ વ્યક્ત કરો તો ઉપાય લાવશું અને દસ સભ્યોએ  અસંતોષ વ્યક્ત કરતા હાથ ઉપર કર્યો.

પ્રમુખ જણાવ્યું અમે ઈચ્છીએ છીએ કે બધાને ફાયદો થાય તેવું કરીએ તો આપના સૂચનો આપો, હું ખુશ છું કે આપ આ સંસ્થાને પોતાની ગણી સુધારવા ઈચ્છો છો,આપ સાથે વિનિમય કરી સૂચનો આપી શકો છો.  થોડા સમયમાં તેઓ પોતાના ધ્યાનમાં જે સૂચનો હતા તે લઈને આવ્યા જે આ હતા.

‘સંસ્થામાં ચાર ચેરમેન, ત્રણ ઉપાધ્યક્ષ અને ત્રણ પ્રધાનો હોવા જોઈએ અને અમારી ઉપર વિશ્વાસ રાખી  સંચાલન આપ્યું બદલ આભાર, આપ રાજીનામું આપી દયો.

 

ભગવાન નું ઘર-માઇક્રોફીક્ષન -3-અર્ચિતા દીપક

ભીડભાડ માં થી મારા ચાર વર્ષના દીકરા વ્રજેશને લઈને દર્શન કરી હું બહાર નીકળી , આસ્થા મુજબ દર્શન કર્યાનો સંતોષ હતો , મન આનંદિત હતું અને એકાગ્રતાથી પ્રસાદ અને દીકરાએ પકડેલી આંગળી સાચવતી , ભીડ ચીરતી હું બહાર આવી ….મારું ધ્યાનભંગ થયું ; વ્રજેશ મારી સાડી જોરથી ખેંચી રહ્યો હતો….” ગિરદીમાં હેરાન ન કર બેટા , ચાલ બહાર નીકળી જઈએ ” .” મા , મા ” એના સ્વભાવ પ્રમાણે જીદ ના છોડી … “આ દાદા કોણ છે ?” રઘવાટમાં પણ એની જીજ્ઞાસા સંતોષવા મેં ધીરેથી કહ્યું કે ; “બેટા, ભિખારી કહેવાય, અહી ઓટલે બેસે માંગે અને ખાય “.” રાત પડી ગઈ છે તો ઘરે કેમ જતા નથી ?” પ્રતિપ્રશ્ન તૈયાર હતો .”ના બેટા,એમને ઘર ન હોય!”.”મા , અંદર ભગવાન સરસ ઘરમાં બેઠા છે !”…”એને મંદિર કહેવાય!””ત્યાં તો એની પાસે એ.સી. ….””હા,એ તો ભગવાનને ભક્તો સાચવે ને ?” “એ તો પથ્થરના છે , શરીર તો આ દાદાને છે ,એમને કેટલું દુઃખ થતું હશે ?” …….

મારા હાથમાંથી પ્રસાદ પડતા પડતા રહી ગયો ….!!!

અર્ચિતા દીપક

પણ હું માથે નહીં ચઢુ-માઇક્રોફીક્ષન -2

ભારતી બહેને બસમાં સૌને હસતા જોયા એટલે ચંપલની વાત કહેવાની શરુ કરી.

લગ્ન થયા પછી શરુઆતમાં સાસરે હેરાનગતિ તો થતી હતી..સાસરવાસો બતાવવાનો રિવાજ એટલે જાન ઘરે પહોંચે અને ઘર આખુ ભેગુ થઇને વહુ પિયરથી શું લાવી તે જોવાનો રિવાજ.. આમતો પાઠક (બ્રહ્મણમાં) આનું કંઇ મહતવ નહીં કારણ કે કંકુ અને કન્યા નો રિવાજ.. પણ મારા પપ્પાએ ઘણું કર્યુ હતું ૩૧ જોડ લુગડા દાગીના, ચંપલની બે જોડી સેંથીનાં સિંદુર સિવાય બધા જ સૌદર્ય પ્રસાધનો..થાળી વાટકાની ડઝન જોડ અને સાસરીમાં પહેલાવર્ષે કશું માંગવું ન પડે તેવું બધું જ હતું..

બે ચંપલની જોડી જોઇ પેલી જેઠાણી જે મને હેરાન કરવામાં નિષ્ફળ નીવડી હતી તેણે જોયું કે ચંપલ તો સરસ હતી અને કેરીની ડીઝાઇન સાથે સોનેરી જરી કામ શોભતું હતું એ બીજું તીર હતું

બાજુનાંઘરમાં આખુ કુટૂંબ બેઠુ હતુ અને સુહાગ શૃંગાર ઉતારી સહજ કપડે બાજુનાં ઘરમાં જવાનું હતુ.. ત્યાં તેડુ હતુ અને ભરત ઉતાવળ કરતો હતો

ચંપલ પહેરીને જ્યાં ચાલવા ગઈ ત્યાં હું ડાકી પડી..ગબડતી રહી ગઈ.. પણ ખોડંગાતી પહોંચી તો ગઈ પછી સમજણ પડી ગઈ હતી કે ચંપલમાં રમત થઇ હતી.. એક ઉંચી એડીની હતી અને બીજી સામાન્ય એડીની..

ખોડંગાવાનું અટકીને હળવે થી દસ ડગલા ચાલી ગઈ…ભરત તરત મદદે આવ્યા પાછળથી સામાન્ય એડીની ચંપલ લઇ આવ્યા…

જેઠાણી ત્યારે બોલ્યા “ભરતભાઇ બહુ માથે ના ચઢાવો.”

ભરત ને વહાલ્થી જોતા હું બોલી ” પણ હું માથે નહીં ચઢુ હં કે”

હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા,,,માઇક્રોફીક્શન-1

ચાર્લ્સ લેક તરફ જતી સીનીયર સીટીઝન ની  બસમાં થી ભારતી બેન ને કહેવામાં આવ્યું કે દાળ ની વાત કરો. આગળ માઇક પાસે આવી ભારતી બેને ૪૦ વર્ષ પહેલાની બીહારમાં તેમની કોલીયરીમાં લગ્ન ની શરુઆતની વાર્તા કહેવા માંડી.

અમારા ઘરમાં અને સાસરીમાં રસોડામાં તો મહારાજ જ રાંધતા હોય..પણ મારી જેઠાણીઓનાં કાવતરાનાં ભાગ સ્વરૂપે રસોઇ કરવાનું મારે માથે આવ્યું જો કે મારા પતિ ભરત મને મદદ કરવાના હતા તેથી હિંમત કરીને બટાકા બાફવા મુક્યા અને દાળ ચઢાવા મુકી.. બીજા ગેસ ઉપર ભાત ઓસાવા મુક્યો…

કુકરની ત્રણ સીટી થઇ પણ દાળ ચઢવાનું નામ જ નહોંતી લેતી તેથી ભરતે ગંભિર ચહેરે કહ્યું સોપારી નાખી દાળ ફરી કુકરમાં મુકી દે અને તે તેના કામે જતા રહ્યા.. આ બાજુ પપ્પાની પુજા પુરી થવાનાં ચિન્હો દેખાતા હતા અને કુકર ખોલ્યુ તો દાળ તો સબ સલામત હતી દાણો પીગળવાનું નામ જ નહોંતી લેતી એટલે મનમાં વિચાર્યુ..કદાચ એક સોપારી ઓછી પડતી હશે તેથી મુઠો ભરીને સોપારી નાખી અને કુકરનું પાણી બદલી ફરી કુકર ચઢાવ્યું.. શાક નાં છોડા કાઢ્યા અને સુકી ભાજી વઘારી..ભાત ઉતાર્યો ઢોકળુ ઉતર્યુ  પણ કુકરમાં દાળ ચઢતી નહોંતી..

ચાકરનાં ક્વાર્ટરમાં કામવાળી કાંતાને ઘેર વાડકી લૈને હું ગઈ અને કહ્યું બેન દાળ આપને.. પતિનાં ભાણામાં પીરસેલી દાળ વાટકામાં ઠાલવી ઘરે થાળીમાં મુકી રોટલી કરવા માંડી  ત્યારે સસરાજી પધાર્યા…સાથે જેઠાણીઓ પણ આવી તમાશો જોવા

દાળનોં પહેલો સબડકો લેતાજ સસરાજી બોલ્યા.. “કોણ કહેછે ભારતીને રસોઇ બનાવતા નથી આવડતી?’

વાર્તા સાંભળતા બસનાં શ્રોતાઓનો પ્રશ્ન હતો કે સોપારીની દાળનું શું કર્યુ?

“જેઠાણીઓ નો પણ આજ પ્રશ્ન હતો..” મેં તેમને ટ્રેશ કેન બતાવી દીધું અને સૌ હસતા હતા…..

ભરતને આ નુસખો બતાવનાર જેઠાણીનું મોં જોવા જેવું હતું પણ હું ખુશ હતી કારણ કે હિંમતે મર્દા તો મદદે ખુદા,,,

બેઠકનો આ મહિનાનો વિષય: માઇક્રોફિક્શન વાર્તા

શેક્સપીયરની જણાવ્યું હતું કે, સંક્ષેપ એ સમજશક્તિનો આત્મા છે.”  “માઇક્રોફિક્શન વાર્તા દરેક વ્યક્તિએ લખવી  અને વાંચવી જોઈએ.” 

એક નવલકથા થાડી થી ભરપુર જમણ છે તો માઇક્રોફિક્શન વાર્તા એક સત્વથી ભરપુર સેન્ડવીચ કહી શકાય એક નાના પેકેટમાં મોટો સ્વાદ અથવા છોટા પેકેટમાં બડા ધમાકા કહી શકાય એક લેખક તરીકે માઇક્રોફિક્શનમાં  શું છે?તે જાણવું ખુબ જરૂરી છે તેટલુંજ  શું નથી તે જાણવું આવશ્યક છે અને  શું બિનજરૂરી છે અને શું જરૂરી છે એ જાણ્યા પછી જ  તમારી તીવ્રતા જ કુશળતાપુરવાર થાય છે

તમે એક વાર્તામાં વાત ઓછી કહેવી જરૂરી નથી તેમજ  વાર્તાનો સારાંશ જરૂર નથી.બહુ જ ઓછા શબ્દોમાં ઘણું કહેવાનું છે  માઈક્રોફિક્શન ની મજા છે,ધારદાર, અસરદાર લખાણ ,ખૂબ કાળજીપૂર્વક,  શબ્દ અને શબ્દસમૂહની  પસંદગીઓ કરી આબેહૂબ ચિત્રો ઉભું કરું કરવુ જરૂરી છે આ કુશળતા આવશે જયારે પ્રયત્ન કરશો  ,બેઠકમાં આપણે અનેક પ્રયોગો દ્વારા વાંચવાની અને લખવાની સર્જકોની ક્ષમતા ને વધારવાની છે. માટે આ મહિનાનો વિષય માઇક્રોફિક્શન વાર્તા આપી છે. વિષય અઘરો જરૂર છે પણ અશકય નથી,તો ચાલો જોઈએ નિયમો.

• વાર્તા 250  શબ્દોથી વધુ ન હોવી જોઈએ,એથી ઓછા શબ્દો સ્વીકાર્ય  છે  
• વાર્તા મૌલિક હોવી જઈએ
• એક થી વધુ વાર્તા લખી શકાય
• વાર્તા અપ્રગટ હોવી જરૂરી છે.
• વાર્તા PDF માં ન મોકલવી
• વાર્તામાં લંબાઈ ધ્યાનમાં રાખવી ,
• અને અસરકારકતા વાર્તામાં દેખાવા જોઈએ

 

 

દાવડા સાહેબે આપેલી સમજ  

માઈક્રોફીક્સન વાર્તા ના આ પ્રકારમાં સામાન્ય રીતે નીચેના સાત મુદ્દાઓ ધ્યાન ખેંચે છે.

(૧) વાર્તા 25૦ શબ્દોથી વધારે લાંબી ન હોવી જોઈએ. વાર્તામાં કેટલા શબ્દો છે એ મહત્વનું નથી, શબ્દોમાં કેટલી વાર્તા છે એ વધારે મહત્વનું છે.

(૨) સામન્ય વાર્તાની જેમ જ માઈક્રોફીક્ષનમાં પણ શરૂઆત, મધ્ય અને અંત હોવો જરૂરી છે.

(૩) માઈક્રોફીક્ષનમાં પાત્રોની સંખ્યા ઓછી હોવી જોઈએ અને પાત્રોનું વર્ણન કરવાની જરૂર ન હોવી જોઈએ.

(૪) માઈક્રોફીક્ષન એ બળવાખોર પ્રકાર છે. લંબાઈ સામે બળવો, સીમાઓ સામે બળવો અને અપેક્ષાઓ સામે પણ બળવો.

(૫) વાર્તાનો અંત ચોંકાવનારો હોવો જોઈએ.

(૬) વાર્તામાં હાસ્યરસ વાર્તાને આકર્ષક બનાવે છે.

(૭) વાર્તા લખવા એક પ્લાન હોવો જોઈએ અને લખી લીધેલી વાર્તા ફરી ફરી વાંચીને એને Revise કરવી જોઈએ.

 

 

 

 

 

દાવડા સાહેબ ,અને દર્શનાબેન ભુતા શુક્લને “બેઠક” તરફથી અભિનંદન

 

 

 

 

 

 

ગુજરાતીઓની ડગલો નામની એકસંસ્થા છે. DAGLO એટલે Desi Americans of Gujarati Language Origin. આ સંસ્થાઆ વિસ્તારના ગુજરાતીઓ સાથે મળીને સાહિત્ય અને સાંસ્કૃતિક પ્રવૃતિઓ કરે છે.એમના વાર્ષિક સાહિત્ય અને સંગીતના કાર્યક્રમ દરમ્યાન આ વિસ્તારમાં રહેતી એક બેવ્યક્તિઓનું- દાવડા સાહેબ અને દર્શનાબેન ભુતા શુક્લ નું   ગઈકાલે ૨૬ મીમાર્ચ, ૨૦૧૬ ની સાંજે, વસંતોત્સવ કાર્યક્રમ દરમ્યાન, પ્રેક્ષકોની વિશાળ હાજરી વચ્ચે,ગુજરાતી સાહિત્ય  અને સંગીત ની લગતી પ્રવૃતિઓમાં યોગદાન બદલ  સન્માન કરવામાં આવ્યું. બેઠક તરફથી આપ બંને ને ખુબ અભિનંદન.

આ ભૂમીમાં કંઈક એવું છે કે જેને લીધે અહીં નાનામાં નાનામાણસના નાનામાં નાના કામની કદર થાય છે.ધન્ય છે આ ધરતી, ધન્ય છે ગુજરાતીઓ,

સન્માનની ૧૦ મીનીટની વિડિયો જોવા નીચેની લીંકનો ઉપયોવ કરો. આ વિડિયો મારા મિત્ર ડો. રધુભાઈ શાહના સૌજન્યથી પ્રાપ્ત થયો છે.

 

ચપટી ગુલાલ -જયા ઉપાધ્યાય –

ચપટી   ગુલાલ 

 

એક  ચપટી    ગુલાલ  આપું છું 

અને  ગુલાબી ગાલ    આપું છું 

 

 

વતન ના રંગો થી રંગાઈ    રહેવા 

પરદેશ માં વતન   નું વહાલ    આપું છું 

 

કરવા  ના મ  રોશન  માતૃભાષાનું 

સહુ ને   એક     ખયાલ    આપું છું 

 

રંગો શબ્દ  થી શબ્દને હૃદય ના ભાવથી 

ગીત ગઝલ ના   સુર તાલ  આપું છું 

 

પ્રભુ દેજે  સર્જકો ના હૃદય   માં રંગોળી 

“બેઠક “ને  પ્રજ્ઞા   ની કમાલ  આપું છું

ઓમ માં ઓમ 

 

જયા   ઉપાધ્યાય 

 

ચાલો રમીએ હોળી -હેમંત ઉપાધ્યાય –

ચાલો     રમીએ   હોળી  

 

 

શબ્દો  ના રંગો થી  ‘ બેઠક ‘  માં   ચાલો રમીએ  હોળી 

ગીત ,ગઝલ અને   કવિતા  ની જમીએ    પુરણપોળી               ચાલો રમીએ  હોળી

શીખ ,શીખ્યો ,કે શીખવનાર અહીં  ફેલાવે છે    ઝોળી 

આ દેશ માં  ,શીખતા   સર્જક  ને  શોધે    પ્રજ્ઞા    ભોળી          ચાલો રમીએ  હોળી

શબ્દો  ઉગે   ભાષા  પ્રેમ થી ,કલ્પના   ઓને   ફંફોળી 

શણગારવા  ભાષા  અમે ,ભાવ આહુતિ  ને  ઢંઢોળી            ચાલો રમીએ  હોળી

પરદેશ માં  માતૃભાષા ના  બચપણ  ની  આ રંગોળી 

યુવાનીદેતી ભાષા  અમને ,શબ્દો     ને  ખોળી ખોળી        ચાલો રમીએ  હોળી

પૂજન કરવા   માતૃભાષા નું ,અમે કલમ    ઝબકોળી 

“બેઠક ” છે   “ડે કેર “સર્જકો નું ને આ વિદ્યાધરો  ની ટોળી      ચાલો રમીએ  હોળી

ઓમ માં   ઓમ 

 

હેમંત  ઉપાધ્યાય 

ચાલો રમીએ હોળી-કલ્પના રઘુ

 

 

 

ચાલો રમીએ હોળી

અનીલના આગમનની સાથે,

ગઇ હોલીકા હારી,

મળ્યુ જીવતદાન પ્રહલાદને,

થઇ જીત ભક્તિની.

આવે સાથીઓ હોળી રમવા,

ગુલાલ સંગે દોડી,

કેસૂડા જળની, ભરી પીચકારી,

એકબીજા પર છાંટી.

હોળી રમતા રમતા સાથી,

ખાએ ખજૂરને ધાણી,

જીવન કેરા ત્રિવિધ તાપને,

મૂળથી નાંખે બાળી.

ફાગણના રસીયા ગાયે,

વ્રજનાં છોરા છોરી,

કાનને રાધા સંગે રંગી,

આજ મનાયે હોળી.

કલ્પના રઘુ