“બેઠક”નોઅહેવાલ.”મને ગમે છે”..

 બે એરિયામાં રહેતા ગુજરાતીભાષાના પ્રેમીઓએ, ગુજરાતી “બેઠક” માં ઉખેળ્યા સાહિત્યના પાના …..,

  મિત્રો

 ઇન્ડિયા કોમુયુનીટી સેન્ટર મિલ્પીટાસ કેલીફોર્નીયા ખાતે યોજાઈ​ “બેઠક”

28મી માર્ચની “બેઠક” ખુબ સરસ રહી….હાજરીની સાથે ઉત્સાહ વર્તાયો .”મને ગમે છે” …વિષય પર એક પછી એક રજૂઆત દેખાતી મહેનત હતી, નવા લેખકો પોતાની વિચાર ધારાને આગળ વધારી, કલમને કેળવતા, ગુજરાતી સાહિત્યના પાના ઉખેડતાં સાહિત્યકાર કવિ લેખને યાદ કરતા હતા ,જેમાં મને બેઠકનો હેતુ સિદ્ધ થતો દેખાતો હતો ,એક વાત અહી પુરવાર થતી હતી કે ગુજરાતીના મૂળમાં રહેલી ભાષા લોકો ભલે કહે પણ હજી પણ જીવંત છે અને રહેશે ,પ્રદર્શિત કદાચ ન થાય તો પણ જાણે કાલની બેઠકમાં બધાજ કવિ લેખો જાણે હાજર હતા,કોઈ કલાપી તો કોઈ ઉમાશંકર ,કે કોઈ આદિ કવિ નરસિંહ ને લઈને આવ્યા હતા,

7વાગ્યા પહેલા સહુ હાજર હતા ,પ્રોગ્રામની શરૂઆત સરસ્વતી વંદનાની  સાથે કલ્પનાબેનના માની વિદાય ની પ્રાર્થના  સાથે કરી,શરૂઆત બેઠકના ખાસ મહેમાન કવિ ,ગઝલકાર મહેશભાઈ રાવલ (http://drmahesh.rawal.us)નો પરિચય પી.કે.દાવડા સાહેબે પોતાની આગવી છટાથી આપતા કહું કે મહેશભાઈ વ્યવસાયે ડૉ છે પરંતુ દવા જયારે કામ ન લાગે તો ગઝલથી લોકોને સાજા કરી શકાય એમ માની લખવાનું શરુ કર્યું હશે,એમની ગઝલમાં પણ દવાની જેમ સત્યની કડવાસ સાથે માનવીની સંવેદના પીરસે છે.ત્યારબાદ મહેશભાઈ રાવલએ પોતાની રજૂઆત કરી લોકોને તરબોળ કરી દીધા અને વાહ વાહ થી રૂમ ગુંજી ઉઠયો ,ત્યારબાદ કલ્પના બેને દેવીકાબેનનો( http://devikadhruva.wordpress.com/)પરિચય આપી. હ્યુસ્ટન થી મોકલાવેલ તેમની રચના પ્રસ્તુત કરી દેવિકાબેન હાજર ન હોવા છતાં હાજર રહ્યા.

વિષયની શરૂઆત રાજેશ ભાઈ શાહે  “મને ગમે છે”.. હરિભાઈ કોઠારી એમ કહી કરી અને  એક પછી એમની  એક પછી  પંક્તિઓ સંભળાવી અધ્યાત્મનું માહોલ ઉભું કરી દીધું તો કલ્પનાબેન જનની જોડ સખી ગાઈ અને માની સ્વંદના શબ્દોમાં વ્યક્ત કરી,આ રચના જયવંતીબેન પટેલે પણ તેમની દ્રષ્ટિથી રજુ કરી આમ કવિ દામોદર ખુશાલદાસ બોટાદકરને યાદ કરી તેમને સજીવન કર્યા.ત્યાર બાદ વસુબેન શેઠ તેમની સાથે ઇન્દુલાલ ગાંધી ને જાણે લઇ આવ્યા  અને નાનપણ થી સાંભળતા આવ્યા હતા તે રચના અને તેમને કેવી રીતે સ્પર્શી ગઈ તે પોતાની ભાષામાં રજુ કર્યું..માંધુરીકાબેને ગંગાસતી ના ભજન સાથે આધ્ત્મિકતા નો તેમનો ચીંધેલો માર્ગ દેખાડ્યો,તો કુંતાબેને રે પંખીને પથરો ફેકતા ફેકી દીધો એ રજુ કરી કવિ કલાપી જે જીવંત કર્યા,

દર્શનાબેન અને નરેન્દ્રભાઈ શુક્લ એ હાજરી આપી બેઠકને પ્રોત્સાહન આપ્યું  તો પ્રેક્ષકોએ દર્શનાબેનના સ્વરમાં માંડી તારું કંકુ અને રૂપને મઢેલી આવી રાત સાંભળી સંગીતમાં ભીંજાયા,બેઠકનો દોરઆગળ વધારતા ભીખુભાઈએ કનૈયાલાલ મુનશી ને યાદ કરતા “ગુજરાતનો નાથ”પુસ્તક ની વાતો રજુ કરી ,નિહારીકાબેન અને દાવડા સાહેબે અખા ભગત ને ખુબ પ્રેમથી યાદ કર્યા ,નહારીકાબેન ના પ્રિય કવિ અખાને યાદ કરતા આનંદ સાથે ઉત્સાહ અને ગૌરવ વર્તાયો અને ખુબ માહિતી સભર રજુઆત કરી તો દાવડા સાહેબે જાણે પોતામાં અખાને અનુભવી ,’અખા’ ના ચાબખા જેવા છપ્પા તેની વિશેષતા વર્ણવી,વખાણ તો કર્યા સાથે પોતે લખેલા છપા પણ રજુ કર્યાં ,બ્યાસી વર્ષના પદ્માબેન કાન્તે મીરાંબાઈની પ્રેમલક્ષણા ભક્તિનું એક લોકપ્રિય પદ જુનું રે થયું રે દેવળ રજુ કરી બાળપણમાં સાંભળેલી પ્રાર્થના ના સંભારણા ને વાગોળતા મીરાંબાઈને રજુ કર્યા ,રમેશભાઈ પટેલે બાળપણની કવિતા ગાઈ સરસ રજૂઆત કરી તો પિનાકિનભાઈએ ઉમાશંકર ને યાદ કરી હાજર કર્યા,હેમંતભાઈ અને જયાબેનની ઉપાધ્યાય ની ખામી વર્તાણી ,સાથે બીજા અનેક ને યાદ કરતા  પ્રજ્ઞાબેન દાદભાવાળાએ જે નોહતા આવ્યા અને લખાણ મોકલ્યા હતા તેવા દરેકને યાદ કર્યા અને  મેઘલાતાબેન ની નરસિંહ મહેતાની રજૂઆતની એક ઝલક આપી ,આભાર સાથે દરેકને પ્રોત્સાહન આપી બીજી બેઠકનો વિષય “પ્રસ્તાવના” આપ્યો.

આમ “બેઠક”માહિતીસભર,સાહિત્યના પાના ઉખેડતી ,નવા લેખકોની કલમની તાકાત માણતી,ઉત્સાહ અને આનંદથી મૈત્રી સભર રહી.રઘુભાઈ એ ફોટા અને વિડીયો લઇ સહુને આનંદ માણતા ઝડપી લીધા, તો દિલીપભાઈ એ  સાઉન્ડ સીસ્ટમ સાંભળી બેઠકની શાન વધારી,પ્રવિણાબેનનો નાસ્તો ,સાથે કોઈએ લાવેલી જલેબી માણી અને જાગૃતિ બેનના અને ભારતીબેન મહેતાના પાઉંવડા ખાઈ સાથે પુસ્તકો લઇ સહું છુટા પડ્યા 10 વાગ્યા તેની કોઈને નોંધ પણ ન રહી.

પ્રજ્ઞા દાદભવાળા -USA-  California

પ્રેમ એટલે કે…… પ્રેમ

મિત્રો  

 

પ્રેમ એટલે કે પ્રેમની  એ બુક  તૈયાર થઇ ગઈ છે.  આપ આપના આર્ટીકલ વાંચી શકશો.

 

 જે મિત્રો હાજર ન હતા તે આ બુક માણી  શકશે. 

 

પ્રેમ એટલે કે…… પ્રેમ——prem aetle prem-final-1

પ્રેમ છે પ્રેમ છે પ્રેમ છે ! વાસંતીબેન રમેશ શાહ

પ્રેમ છે પ્રેમ છે પ્રેમ છે !

 

અઢી અક્ષરના પ્રેમ શબ્દમાં અણમોલ,અલૌકિક,અદભુત ,અકળ,અવિનાશી શક્તિ છુપાયેલી છે 

પ્રેમના અનેક રૂપ છે ,જીવનમાં અનેક સમયે અનેક રીતે આપણે અનુભવ કરીએ છીએ 

પ્રેભુ પ્રેમ ,પરિવાર પ્રેમ ,ગુરુ શિષ્ય પ્રેમ તો મિત્ર અને સ્વદેશ પ્રેમ ,તેમજ પ્રાણી માત્ર માં પ્રેમ છે પ્રેમ છે પ્રેમ છે.

 ની:સ્વાર્થ   સમર્પણના ,ત્યાગ અને બલિદાન પ્રેમના સ્તંભ છે ,સ્તંભ જેટલા મજબુત તેટલો પ્રેમ અડ્ગ ,પ્રેમ માપવા માટે નથી તેને તોલી તોલીને ન અપાય 

 પ્રેમની અનુભૂતિનો એક પ્રસંગ આપને જરૂર કહીશ। …એક અંધ બાળા હતી આંખની ખોટ જન્મથી જ હતી એટલે ક્યારેય દુનિયા દેખી જ નહિ। ..આસપાસ ની વ્યક્તિઓ પાસે સંભાળતી કે પ્રેભુએ કુદરતનું સર્જન તદ્દન અનોખું કર્યું છે  કુદરત સપ્તરંગી અને મનોહર છે ,બ્રેઇલ લીપીથી પણ જ્ઞાન પ્રાપ્ત કરી પ્રભુના સર્જનના અનેક વર્ણનો વાંચી માણ્યા હતા પરંતુ જોઈ ના શકી। ..એક દિવસ પ્રભુ પાસે પ્રાર્થનામાં ગોષ્ટી કરતી હતી ત્યારે પ્રભુને નમ્ર વિનંતી સ્વરૂપે કહું હે પ્રભુ શું તમે મને થોડી ક્ષણો માટે ચક્ષુ આપી ના શકો ? અને હા પ્રભુ મારા અંતરની ઈચ્છા છે કે મારી માંનું મુખડું જોઈ લઉં !આ કુદરતનું સોંદર્ય હું બીજાના મુખે સાંભળી અથવા વાંચી માણી લઉં છું પણ મારી માં જેને મને જન્મ આપ્યો અને મારું લાલન પાલન કોઈ પણ બદલા વગર કર્યું ,માન્યું જેણે માટીને રતન એવી માંને મને એકવાર જોવા દયો   હે પ્રભુ … હે પરમાત્મા…   મારા સર્વે વિચારો… મારી સર્વે ઉર્મીઓ… મારા ઉરનું અણુએ અણુમાં  જેનો વાસ છે એવી મારી માંને મારે થોડીક ક્ષણ માટે નહાળવી છે જેની  નિસ્વાર્થ પ્રેમ ધરામાં હું જીવી રહી છું પ્રભુ જેના દ્વારા હું આપના પણ દર્શન કરીશ। ….આજ પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ 

 

વાસંતીબેન રમેશ શાહ 

પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ છે -મધુરિકા બેન શાહ –

પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ છે 

પ્રેમ કરવો એટલે નિસ્વાર્થભાવ

સામેં પછી પશુ પક્ષી કે માનવ હોય !

નિસ્વાર્થભાવે કૈંકને કૈંક આપ્યાજ કરે,

સામે વળતી કોઈ જ અપેક્ષા નહીં, બસ એનું જ નામ `પ્રેમ  છે.

પ્રેમ માટે લયલા મજનું ,હીર રાંઝા, શંકર પાર્વતી ને રોમિયો જુલિયત ,

કે રાધા કૃષ્ણ ,આવા અનેક જોડલાના નામ જાણીતા છે  એ સિવાય। ….

માત પ્રેમ તાત પ્રેમ

પુત્ર  પ્રેમ, પુત્રી પ્રેમ

દંપતીનો દિવ્ય પ્રેમ

પ્રેમ છે સંસાર સાર તો

મૈત્રીમાં કૃષ્ણ સુદામાનો પ્રેમ ,

પંખીમાં સારસબેલડી નો પ્રેમ,

કૃષ્ણ -મીરાં નો સો ટકા સોનાનો પ્રેમ,

યરી મેતો પ્રેમ દીવાની કહે મીરાં રાની,

કૃષ્ણ -ગોપી નો નિર્દોષ પ્રેમ ,

ભક્ત અને ભગવાનનો પ્રેમ,

પ્રેમ લક્ષણા ભક્તિનો પ્રેમ,

મન તડપત હરી દર્શન કો આજ

અને છેલ્લું સોપાન તે પ્રભુ પ્રેમ .

પ્રેમ જેવું તત્વ સમગ્ર જીવમાં મુકી પ્રભુ એ આપી છે એક અનમોલ ભેટ ,કોઈએ કહ્યું છે કે ,પ્રેમકી તો સારે જહાં પે અસર હોતી હે ,અગરના ના હોવેતો સમજના તેરી હી કસર હોગી… યે યુક્તિ અજમા કે અગર મોત ભી આ જાવે ,હર આશિક દિલમે તેરી છબી હોગી  …..તેમજ  મીરાં બાઈએ પ્રેમ દ્વારા આત્મા ના આવરણો હઠાવી પરમાત્માને પામ્યા છે ,ભક્તની પ્રભુ પરની ભક્તિ સમર્પણ ભાવનું એક છેલ્લું સોપાન છે….. તેજ તો પ્રેમ એટલે પ્રેમ છે ,….શાસ્ત્રોમાં કહું છે કે વૈષ્ણવ બેસે તો ભગવાન  તેનું ઉભા ઉભા  ધ્યાન રાખે ને… વૈષ્ણવ ઉભો રહે તો ભગવાન તેને જોઇને નાજે ,તેને જમાડી  જમેઅને ભક્ત દુઃખી તો ભગવાન પણ ,…અને તેના સુખે સુખી આવો સમર્પણ પ્રેમ છે…ભક્ત અપેક્ષા વગર  ભક્તિ કરતા પ્રેમ લક્ષણા ભક્તિ નું શિખર ચડે,….અને પ્રેમ દ્વારા  આત્મા અને આત્મા  દ્વારા પરમાત્મા ને પામે.

આજ તો પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ છે

-મધુરિકા બેન શાહ –

પ્રેમ એટલે કે…… પ્રેમ

પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ 

 

ભગવાન ખુદ આ ધરતી ઉપર માનવ -રૂપ લઈને અવતર્યા અને કૃષ્ણલીલાનું એક અનોખું રૂપ આપી ગયા ,મીરાંબાઈ એ જ કિશનજીના પ્રેમમાં એકરૂપ બની ગઈ,અને ઝેરનો પ્યાલો મોઢે લગાડતા ખચકાટ અનુભવ્યો નહિ ..

હા આજ પ્રેમ એટલે કે પ્રેમ,સ્નેહ,લાગણી,તમન્ના,ભાવુકતા,ઉત્સુકતા  આ બધા લક્ષણો શું દર્શાવે છે ?…એ દર્શાવે છે, માનવ -મન ,કેવા કેવા રંગોથી શોભાયમાન છે…. મેઘધનુષ્યની માફક રંગોની લ્હાણી થતી હોય તો ?

હા પ્રેમ એટલે  …..પ્રેમ ,જેમ દરેક ગુણ, નિયમો અને ફરજોથી બંધાયેલા છે ,તેજ રીતે પ્રેમ પણ બંધાયેલા છે રાજા વિક્રમના ગુણોનાં ગીત ગાતા આપણને ખચકાટ નહિ,બલકે આનંદની છલકોનો આભાસ થશે ,તેજ રીતે રાધા-કિશનની વાર્તાઓ દિલને દ્રવી દેશે  ..

 

હા પ્રેમ એટલે  …પ્રેમ બીજાના સુખમાં આનંદ અનુભવો એટલે પ્રેમ જોવાની ઈચ્છા રાખો તો બધેજ નજરે પડે,બાલ-પક્ષીઓનો કલરવ -માતા કૈક લાવી હોય તે મુખમાં મૂકે!……માનવ -માતા બાળકને છાતી સરસો ચાંપીને  નિદ્રાદેવીને આશરે પોઢાડી દયે!…..ગુરુ શિષ્યને પ્રિયજનની કક્ષાએ જ્ઞાન અર્પિત કરે !

 

હા પ્રેમ એટલે  …પ્રેમ બીમારીથી ખાટલા -વશ સ્વજનની સેવા,ગરીબી થકી બેહાલ જિંદગી જીવતા ભાઈ-બહેનો પ્રતિ હમ દર્દી,અન્યોને અન્યાય થતો જોતાં રોશની લાગણી ઉભરવી -આ બધાં પ્રેમના પ્રતિક છે,ગુલામીમાંથી દેશની મુક્તિ કાજે કુરબાની એ પ્રેમની પરાકાષ્ઠા છે. 

 

હા પ્રેમ એટલે  ….પ્રેમ મેઘધનુષ્યનાં રંગોની માફક પ્રેમના રંગોને જોવા -જાણવાની મઝા,પ્રેરણાથી ભરપુર છે,પ્રેમ એતો ભગવાનનો જ અંશ છે. મનુષ્ય માત્રમાં રહેલો છે એક બીજા પ્રતી ,પ્રેમ -સમભાવ હોય,સ્વાભાવિક છે.અને અનુભવો એ ભગવાનને નમન કર્યા બરાબર છે. 

 

હાં  તો પ્રેમ એટલે કે  ….પ્રેમ  પ્રણય એ પ્રેમ -પ્રકરણ હોવા છતાં ,અટુલો વિષય બની જાય છે। દિવસના તારા જોવા ,ચાંદમાં પ્રિયતમાને નિહાળવી ,ફૂલની કોમળતામાં પ્રિયતમનો સ્પર્શ અનુભવવો ,લેયલા -મજનું ,શિરિન ફર્હાદને યાદ કરવા,તેમજ ઊંઘને જાકારો આપવો -માટે હું અને તું એક થવા કરતાં ,અમે અને તમે એક થઇ જઈએ તો !

 

હાં ,તો પ્રેમ એટલે। …પ્રેમ 

-ભીખુભાઈ પટેલ

 

— 

પ્રેમ શુ છે ?.. વિનોદ પટેલ.

પ્રેમ શુ છે ?.. 

ખરેખર પ્રેમ શુ છે એ બહું ગહન સવાલ છે

પ્રેમ કહેવાની નહી પણ અનુભૂતિની ચીજ છે

પ્રેમમાં પડવાનું નહી પણ ઊભા થવાનું હોય છે

પતંગની જેમ ઉંચે ગગનમાં ઉડવાનું હોય છે

મનુષ્યને મન ગમતી એક ઉત્તમ લાગણી છે

બધાજ દર્દોની પ્રેમ એક અકસીર દવા છે

પ્રેમનું બંધન એ એક મન ગમતું  બંધન છે

પ્રેમ અનેક સ્વરૂપે સર્વત્ર વિહરતો હોય છે

મા-બાપનો સંતાનો પ્રત્યેનો પ્રેમ જાણીતો છે

પ્રેમ વશ થઇ બહેની વીરાને રાખી બાંધે છે

પતિ-પત્નીનો પ્રેમ સંસારનો સાચો પાયો છે

દેશ પ્રેમ માટે માનવો બલિદાનો આપે છે

સાહિત્ય પ્રેમ એ જીવન ઉત્કર્ષની ચાવી છે

ચલચિત્રોમાંનો પ્રેમ એક બનાવટી પ્રેમ છે

લયલા-મજનું ને શીરી-ફરહાદ પ્રેમ પ્રતીકો છે

તિરસ્કાર નહીં પણ પ્રેમ જ એક સત્ય છે

પ્રેમ આંધળો હોય છે એમ લોકોમાં કહેવાય છે

પ્રેમાંધ સુરદાસ સાપને રસ્સી માની છેતરાય છે

બધાં જ ધર્મોમાં પ્રેમનો મહિમા ગવાયો છે

મોહન ઘેલી મીરાનો પ્રેમ કેવો અદભૂત છે

વાગી કટારી પ્રેમની એમ મીરાં જ ગાય છે

રામ ઘેલી શબરી પ્રભુને એંઠા બોર અર્પે છે

જેમ રસોઈમાં નમક એમ જીવનમાં પ્રેમ છે

જેણે પ્રેમ કર્યો નથી એનું જીવન બેકાર છે

પ્રેમ વિનાનું કોઈનું જીવન ક્લ્પવું  મુશ્કેલ છે .

વિનોદ પટેલ , સાન ડિયેગો ,કેલીફોર્નીયા

પ્રેમ –પ્રેમ એટલે પ્રેમ–હેમંત ઉપાધ્યાય

 

રાખો એવો   પ્રેમ

મૌન  અને શબ્દ  ની વચ્ચે  પડઘાયો  છે પ્રેમ

અનુભવ અને અનુભૂતિ  વચ્ચે  અથડાયો છે  પ્રેમ

એક  થી બીજા  હૃદય  વચ્ચે  સંતાયો છે   પ્રેમ

વેદના  અને સંવેદના  વચ્ચે ફંગોળાયો  છે પ્રેમ

યુવાની ની પાંખે અનહદ  ઉડ્યો છે   પ્રેમ

ને ઘડપણ ની કાંખે  ઠરી ઠામ થયો છે  પ્રેમ

ચાંદઅને ચાંદની માં ખુબ  મહેક્યો છે    પ્રેમ

ને સુરજ ની સાક્ષીએ સદા  પ્રકાશ્યો છે   પ્રેમ

ક્ષમાં સાથે   સંગત કરે એજ સાચો પ્રેમ

સહુજન ને  સ્વજન   બનાવે  રાખો એવો   પ્રેમ

                                                   રાખો એવો   પ્રેમ

ઓમ માં ઓમ

હેમંત  ઉપાધ્યાય

૨ જી  કવિતા

                                   સમાધિ    છે  પ્રેમ  

 

 

માનવતા નો શણગાર   છે  પ્રેમ 

ને સત્કાર્ય  નો અલંકાર   છે પ્રેમ 

 

સ્નેહભાવ ની ગંગોત્રી  છે પ્રેમ

ને સમર્પણ ની  જન્મોત્રી છે પ્રેમ

 

સ્વજનો નો સંગાથ   સાક્ષી છે પ્રેમ 

ને ‘સ્વ ‘ નો જ વિકાસ એકાક્ષી  છે પ્રેમ

 

વ્રુક્ષ વરસાદ ને વાયુ  પ્રકૃતિ  છે પ્રેમ 

ને વહે જો અશ્રુધારા  સ્વીકૃતિ છે   પ્રેમ 

 

‘માં ‘નું વાત્સલ્ય એક ઝરણું છે પ્રેમ 

ને પ્રભુ માં શ્રદ્ધા  એક શરણું છે  પ્રેમ

 

વતન ની શહીદી  એક આંધી  છે પ્રેમ 

ને સંતો ની ફકીરી  સમાધિ છે    પ્રેમ

 

 

હર દેશ માં ગુજરાતી એ ગૌરવ  છે પ્રેમ  

ને હોવું   ગુજરાતી  એ તો  પ્રભુ  નો  છે  પ્રેમ 

                                 એ તો  પ્રભુ  નો  છે  પ્રેમ 

 

 

ઓમ  માં  ઓમ 

 

હેમંત  ઉપાધ્યાય 

         

 

 

 

 

                     આપઘાત    કરી બેઠી

 

 

મળી  નજર થી નજર   ને  ભાન    ગીમાવી  બેઠી 

ના જાણ્યું નામ કે જાત  બસ હું  તો  પ્રેમ   કરી બેઠી 

 

 

સ્વપ્ના ઓ ની  માળા ગૂંથતા     નિંદ્રા  ખોઈ બેઠી  

ને ભર  ઉનાળે ઝરમર ઝરમર      પલરી   બેઠી   

 

સમય  ગયો વહેતો ને  હું તો પાગલ   થઇ  બેઠી   

ફરી મળવાની આશ  માં ખુદ નો વિશ્વાસ  ખોઈ બેઠી   

 

ફક્ત  એક વાર મલાવી દે પ્રભુ ,આજીજી   કરી બેઠી   

ને વિચારો ના તરંગ માં  અન્નજળ    હું છોડી  બેઠી   

 

મળ્યો  મન નો માણીગર  ને સઘળું સમર્પણ  કરી બેઠી   

જ્યાં જાણ્યું કે  પરણેલો  છે ત્યાં શ્વાસ   મારા ખોઈ  બેઠી   

                                              આપઘાત    કરી બેઠી

 

 

 

ઓમ માં ઓમ  

હેમંત   ઉપાધ્યાય 

૬૬૯ ૬૬૬  ૦૧૪૪ 

  તું  પુંજાઈશ    ક્યાં    સુધી  ?

 

 

પ્રભુ  પ્રેમ ની વાણી   આપી દે  સહુને  

કટુતા  ના ઝેર ભરશે  દુનિયા  ક્યાં    સુધી  ?

 

વિશ્વાસ  અમારો તું  જ છે    આ   કલિયુગ માં 

તારી શ્રદ્ધા  વિના  જીવતા રહીશું   ક્યાં    સુધી  ?

 

સ્નેહ વિવેક અને  આદર થી શણગારી દે સહુ ને  

તું પણ પ્રેમ વિના તરસ્યો   રહીશ     ક્યાં    સુધી  ?

 

ભ્રષ્ટાચાર  દુરાચાર  હવે ખતમ     કરી દે    પ્રભુ 

આમ અમને   રીબાવ્યા   કરીશ તું    ક્યાં    સુધી  ?

 

દરેક જીવ માં  તું  છુપાયો   છે કહે   છે   સહુ  

આમ સંતાઈ  ને લીલાઓ કરીશ તું  ક્યાં    સુધી  ?

 

ફક્ત  એક વાર  અવતાર  લઇ ને આવ   પ્રભુ 

આમ દુર થીતું ય    જોયા કરીશ     ક્યાં    સુધી  ?

 

‘પ્રેમ પરમેશ્વર ‘ બની વિશ્વા ને સ્વર્ગ   બનાવી દે    તું  

અનેક નામ અને સ્વરૂપ     તું  પુંજાઈશ    ક્યાં    સુધી  ?

                                              તું  પુંજાઈશ    ક્યાં    સુધી  ?

 

 

ઓમમાં  ઓમ  

હેમંત    ઉપાધ્યાય 

 

 

 

  

 

 

                                                  પ્રેમ 

 

એક   કુમળા  શિશુ નું   સ્મિત જન્માવે    છે પ્રેમ  

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં     ત્યાં દોડાવે છે     પ્રેમ  

 

 

દસ વર્ષ  ના  બાળક  નું સ્મિત જન્માવે છે  પ્રેમ 

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં   ત્યાં    હરખાવે  છે  પ્રેમ 

 

યુવાન   અને યુવતી નું સ્મિત  બહેકાવે છે   પ્રેમ 

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં  ત્યાં   ઉન્માદે    છે પ્રેમ  

 

એક અનાથ નું સ્મિત   સદભાવ જન્માવે  છે   પ્રેમ 

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં   સેવાભાવ જગાડે છે પ્રેમ   

 

એક વિકલાંગ નું   સ્મિત  આદર જન્માવે  છે   પ્રેમ 

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં    ગૌરવ    અપાવે    છે પ્રેમ 

 

એક  વૃદ્ધ   નું    સ્મિત     પોકારે  છે    પ્રેમ  

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં    આવકારે    છે પ્રેમ  

 

એક ઘરડી   માં   નું  સ્મિત  માતૃત્વ  મહેકાવે છે   પ્રેમ

ને હસ્ત    ફેલાવે જ્યાં    અશ્રુધારા    રેલાવે  છે    પ્રેમ 

                                          અશ્રુધારા    રેલાવે  છે    પ્રેમ 

          

 

ઓમ  માં  ઓમ   

હેમંત   ઉપાધ્યાય 

 

 

 

પ્રેમ એટલે બસ પ્રેમ!.. ફુલવતી શાહ..

પ્રેમ એટલે  બસ પ્રેમ!
પ્રેમ વિષે ઘણી બધી ચર્ચા થઇ ગઈ. પ્રેમ વિષે નાં મારા વિચારો બહુ ટુંકાણ  માં રજુ કરવા પ્રયત્ન કરીશ  .
પ્રેમ એટલે શું? એને રંગ ,રૂપ કે સુગંધ નથી. એને નથી આકાર ! એની ફક્ત અનુભૂતિ જ થઇ શકે. જે મનથી અનુભવાય અને
માનિસક આનંદ ઉપજાવે એવી પરિસ્થિતિ એનુ જ નામ પ્રેમ!
માતા-બાળક , પિતા-પરિવાર , ભાઈ-બેન,પતિ-પત્ની ,ગુરુ-શિષ્ય ,મિત્ર-મિત્ર કે સમાજ નાં બીજા કોઈ પણ સબંધો એકબીજા સાથે
પ્રેમની સાંકળે બંધાયેલા છે. અરે ફક્ત માનવ – માનવ વચ્ચે જ  નહિ પણ માનવ અને પ્રાણી  વચ્ચે , તેમજ  પ્રાણી -પ્રાણી વચ્ચે    પણ
પ્રેમ સંબંધ બંધાય છે  . પ્રશ્ન એટલો જ છે કે આ  સબંધો માં ‘પ્રેમ ‘ ક્યારે ઉદ્ભભવે?   મારી સમજ પ્રમાણે ” સમર્પણ અને ક્ષમા” ની ઉચ્ચ ભાવના પ્રગટે તો જ ! અને એનું જ નામ પ્રેમ! પરસ્પર હૃદય પૂર્વક  આનંદ આપતું વર્તન કરી એકબીજાને પ્રેમનો સાચો  અનુભવ કરાવી  શકાય  .આ થઇ દુન્યવી પ્રેમ ની વાત.
ભક્ત અને ભગવાનના દિવ્ય પ્રેમની તુલના દુન્યવી પ્રેમ સાથે ક્દાપી ન થઈ શકે. ભક્તનું જીવન પ્રભુની સેવા અને પ્રેરણા રૂપ છે.  પ્રભુભક્ત સૃષ્ટિના સૌ જીવ માં પરમાત્માને નિહાળે .હર મનુષ્ય અને પ્રાણી માં પરમાત્માનું પ્રતિબિંબ નિહાળે છે. હંમેશા વિચારે કે પ્રભુ મારું વર્તન એવું કરાવ કે જેથી મારા થકી કોઈને  દુ:ખ નાં પહોંચે .મારા થાકી મારા પ્રભુને કષ્ઠ ન પડે એવું વિચારે છે . આવું ઉદાર અને અભિમાન રહિત જીવન દુનિયામાં ” પ્રેમ” ની વર્ષા વરસાવે ! ” સબસે ઉંચી પ્રેમ સગાઇ ” ભજન દ્વારા શ્રી કૃષ્ણ એ  પોતે મનુષ્ય સ્વરૂપે ભક્ત માટે કેટલો કષ્ઠ વેઠ્યો અને કેવું વર્તન કર્યું તે કવિ વર્ણવે  છે.માટે જ પ્રેમ એટલે પ્રેમી માટે સમર્પણ ભર્યું વર્તન !

Fulvati Shah

ફુલવતી શાહ

જીવનનાં રંગો…..કલ્પના રઘુ

મિત્રો

મોરપીંછનાં રંગો, જેવી છે આ જીન્દગી,…..મેઘધનુષનાં રંગો, જેવી છે આ જીન્દગી,……પરમાત્માએ પોતાની પીંછી દ્વારા રંગો પૃથ્વીના દરેક કણ કણમાં ભરી દિધા છે..રંગો વિના સંસાર કેટલો સુનો, અદધુરો હોય છે તેની કલ્પના પણ ખુબ જ દુ:ખદાયક છે. …….રંગોની અનુભૂતિ કરનાર, ખૂબસુરતીથી આનંદિત થનાર મન ભગવાને માણસને આપ્યું છે………..જે પરમાત્માએ પ્રકૃતિમાં અગણિત રંગો પુર્યા તેને જ મનુષ્યને રંગોને જોવા માટે અને ઓળખવા માટે અગણિત આંખો આપી …….અને તેનાથી આનંદિત થઈ શકે તેવી ચેતના પણ પ્રદાન કરી.મિત્રો આવી જ વાત કલ્પનાબેન લઈને આવ્યા છે

જીવનનાં રંગો

પીછવાઇમાં પૂરેલા રંગો, જેવી છે આ જીન્દગી,

મોરપીંછનાં રંગો, જેવી છે આ જીન્દગી,

મેઘધનુષનાં રંગો, જેવી છે આ જીન્દગી,

ક્યારેક સોનેરી તો ક્યારેક રૂપેરી છે આ જીન્દગી.

એ રંગોનાં પૂરનારને હું શું કહું?

એની લ્હાણીમાં ક્યાંય ખોટ નથી,

ક્યાંય કસર નથી, ક્યાંય કચાશ નથી.

હૈયુ ભરાય છે એ ભારથી,

અને ગદ્‍ગદ્‍ થવાય છે મારા શ્યામની એ કરનીથી.

જે મારી આસપાસ છે અને એને હું દીઠી શકતી નથી.

માત્ર એક અહેસાસ છે એનો હોવાનો,

અને શ્વાસમાં શ્વાસ પૂરાતા જાય છે …

જીવનમાં રંગો પૂરાતા જાય છે, પૂરાતા જાય છે …

અને રંગીન જીન્દગી જીવાતી જાય છે.

કલ્પના રઘુ

 

— 

મનાવો પછી રોજ હોળી મજેથી….-પી. કે. દાવડા

હોળી અનેરા આનંદ નો ઉત્સવ અને જીવન  અનેક રંગોની હોળી,  ગમતા રંગોથી હોળી। ..સુખને દુ:ખના ભાવની હોળી, હોળી એ રંગોનો અને કેસુડાથી રંગાઈ જવાનો તહેવાર ..હોળી એટલે રંગોનો તહેવાર. ગુલાલ એટલે ખુશહાલીનું પ્રતિક……પ્રેમને વચનની હોળી, …..દોસ્તને દુશ્મનના મેળાપની હોળી, …..ચાલો રમીયે સાથે મળીને હોળી, ….રંગોથી રંગોમાં ખોવે તે હોળી, ..હાથ લાંબો કરી ગાલ પર ગુલાલ લગાવતી હોળી, …પિચકારી ભરી પાણી ઉડાવતી હોળી, રંગો વિના સંસાર કેટલો સુનો,?……તો ચાલો રમીયે સાથે મળીને હોળી……!!!

સૌને હોળી – ધૂળેટીની ખૂબ ખૂબ શુભેચ્છાઓ..!! 

આ હોળી આપ સર્વ નાં જીવનમાં રંગો થી ભરેલી ખુશી અને આનંદ લાવે.

મિત્રો  ……આસુરી શકિત પર..ધર્મ શકિતનો વિજય અને આસુરી શકિતના

નાશ માટેનું ઉજવાતુ હોળીનુ પર્વ ….

દાવડા સાહેબ   વાત નોખી રીતે લાવ્યા છે .   સુંદર કવિતા…..

મનાવો પછી રોજ હોળી મજેથી

      (ભૂજંગી)

કરીને   ભલે કાષ્ટ ભેળા બધેથી,

જલાવો તમે આજ  હોળી મજેથી,

ઉડાડો  ગુલાલો અને  રંગ  ભાઈ,

અને  માનજો બાળી નાખી બુરાઈ.

ભલે   છેતરાઓ તમારી જ જાતે,

નથી  નાશ પામી  બુરાઈ જરાએ,

હજીતો  વધારે  વધે  છે  બુરાઈ,

હજી  આજ લોકો રહ્યા છે લુટાઈ.

હજી  ટેક્ષ ચોરો મજાથી  ફરે છે,

અને  ભ્રષ્ટ નેતા હજીયે હસે  છે;

ગરીબો તણા ભાગના ખાઈ નાણા,

હજી પ્રહલાદના બાપ છૂટા ફરે છે.

કરો નાશ આ દાનવોનો પહેલા,

પછી  છો ઉડાડો થઈ રંગ-ઘેલા;

રંગો મુખ કાળા ધુતારા જનોના,

મનાવો પછી રોજ હોળી મજેથી.

-પી. કે. દાવડા