ડાયાસ્પોરા અછાંદસ કાવ્ય(11)હજુ પણ કઇંક ખૂટે છે !-વિનોદ પટેલ,સાન ડીએગો

હજુ પણ કઇંક ખૂટે છે !

જન્મ્યા,મોટા થયા ,ભણ્યા , ગણ્યા વતનના દેશમાં ,

કદી કલ્પના પણ ન હતી એવા સંજોગો ઉભા થયા ,

આવી ગયા નવાં સ્વપ્નો સાથે અજાણ્યા દેશમાં !

નવો દેશ , નવા લોકો, નવી રીતો, બધું નવું નવું ,

અંજાઈ ગયા, ખુશી થયા , આ જીવન પલટો થતાં .

મચી પડ્યા , દિન રાત, ગધ્ધા મજુરી કરી ,

ડોલરો કમાવાની ઉંદર દોડમાં જોતરાઈ ગયા.

સરસ ઘર, મોટર ,સુખ સગવડો ઉધારે લઇ ,

લોન પૂરી કરવા, ત્રીસ વર્ષનો રહેવાસ લખાઈ ગયો !

પછી તો ચાલુ થઇ ગયું એકધારું દૈનિક ચક્ર .

આવતાં વિચાર્યું હતું ભણી, થોડું કમાઈ, પછી,

પરત આવી જઈશું મૂળ દેશ વતનમાં.

પરંતુ આ મોહમયી ધરતીની માયા ગળે પડી ગઈ ,

દિન પ્રતિ દિન વતનનો દેશ ભુલાતો ગયો અને

પેઢી દર પેઢી માટે ઊંડો પાયો નંખાઈ ગયો વિદેશમાં.

બધી વાતે અહીં ઝગમગાટ જિંદગી જીવાય છે ,

છતાં, સાલું કૈક ખૂટતું હોય એમ કેમ લાગે છે ?

કઈ જ ખબર નથી પડતી,

સોનાના પિંજરમાં પુરાયા હોય એમ કેમ લાગે છે ?

પગે બેડીઓ બંધાઈ ગઈ છે એમ કેમ લાગે છે ?

માતૃભુમી હજુ પુરેપુરી ભુલાઈ નથી અને

કર્મ ભૂમિ હજુ પુરેપુરી પોતાની બની શકી નથી ત્યારે,.

જીવનાન્તે પોઢી જઈશું એક દિન જ્યાં છીએ એ દેશમાં.

ચગડોળે ચડેલું મન ઊંડેથી પ્રશ્ન પૂછતું જ રહે છે ….

અહીં બધી જ ભૌતિક સુખ સાયબી હોવા છતાં ,

સાલુ , હજુ કંઇક ખૂટતું હોય એમ કેમ લાગે છે ?

વિનોદ પટેલ,સાન ડીએગો