હાસ્ય સ્પતરંગી-(14)મહારાજ નું ધોતિયું -ગીતા પંડ્યા

રોજ ના નિયમ મુજબ આજે પણ માલતી  સાંજે સાંજ નું વાળું પતાવી રસોડું ચોખ્ખું કરી ને , આવતી કાલે જોબ પાર લઇ જવાની વસ્તુ ઓ લંચબોક્ષ, પાણી, મુખવાસ વગેરે દૈનિક વસ્તુઓ તૈયાર કરીને ઇવનિંગ વોક લેવા માટે પોતાના કોન્ડૉઝ માંથી નીચે ઉતારી , ત્યાંજ માયાબેન પણ સાથે થઇ ગયા , માયા બેન અને માલતી  નો ચાલવાનો સમય એકજ હોવાથી બંને એકાદ કલાક ચાલતા અને રોજ ની ચિલ્લા ચાલુ વાતો થતી, ખાસ તો ક્યાં શું સેલ છે , ક્યાં શું સસ્તું છે તે બધી માયા બેન ને  ખબર હોઈ માલતી  માટે આ બધો સમય નાહોઇ સાત દિવસ  કામ કરતી હોવાથી  બધી માહિતી માયા બેન પાસેથી મળી જતી।  માયા બેન બહુજ કરકસરીયા હતા , તે માલતી  ને પણ કરકસર કરવાનું શીખવાડતા। ઘણીવાર માલતી  ને ગમતું ઘણીવાર તેને ગુસ્સો આવતો। મનમાં અને મનમાં બોલાઈ જતું ,એટલા શું ચીકણા વેળા  કરવા,

હમણાં ગણેશ ઉત્સવ ચાલતો હોવાથી મંદિરે જવાની વાતો થઇ રહી હતી, મંદિરે દરરોજ નવા નવા પ્રોગ્રામો થતા.ત્યાંજ  માલતી  ને કૈક યાદ આવી જતા ચૂપ થઇ ગઈ અને મારક મારક હોઠ બીડીને કૈક વિચારી ને હસી રહી હતી  અને માયા બેન નું ધ્યાન માલતી  પર પડ્યું અને માયાબેન ને માલતીને પૂછ્યું કે

 “અલી કેમ એકલી એકલી હસી રહી છે? શું વાત છે?”

“મને પણ કહેને હું પણ તારી જોડે હશું!”

“અમને પણ તમારી હસી માં સામે કરોને?”

અને માલતી  બોલી ” અરે યાર ! કઈ નહિ,”

 પણ બીજીજ પડે ખડખડાટ હસી પડી., મોઢા આડો હાથ ધરીને।

હવે માયા બેન ને આતુરતા થઇ કે શું વાત છે? અને પૂછ્યું।

“માલતી બેન કૈક હશયાસ્પદ  થયું લાગે છે”?

” અરે! માયાબેન , મને તો એ કલ્પના કરું છું  અને મારા ચક્ષુ સમક્ષ એ દ્રશ્ય તાદશ્ય થઇ જાય  છે.”

” અને પાછું ગમે ત્યારે યાદ આવી જય તો હસવું રોકી શકાતું નથી , અને મારા મોઢા પાર ના હાવભાવ છુપાવી શકતી નથી,

અને અને લીધે હું તકલીફ માં મુકાઈ જાવ છું “

માયા બેન બોલ્યા ” પણ અલી ? તને શું તકલીફ પડી ગઈ ?’

” શું વાત કરું, એ પ્રસંગ યાદ આવતા મારાથી  હસવું રોકાઈ નહિ અને એ ગમે ત્યારે યાદ આવી જાય છે,એમાં થઇ શું કે ચાલુ જોબ માં કે રસ્તામાં ક્યાંક યાદ આવી જય અને જો કોઈ સામે અજાણ્યું  મળે તો તેને એમ થઇ કે હું તેની સામે જોઈને હસું છું , એમાં એક વાર કોઈક મેક્સિકન મેન મને પૂછવા લાગ્યો કે ,

” કૉમોસટાસ  અમીગા ?”  એટલેકે ” કેમ છો ?”

એક વાર તો ઘરડા માજી મળીગયા મંદિર માં ,

હું હસતી હતી તો મને કહેવા લાગ્યા  ” લે મંછા બેન , એટલું બધું ચ્યમ હંસવું આવાસ ,”

હવે માયાબેન બોલ્યા, ” વાત માં મોણ  નાખમાં અને મને કહે હવે”

” તમને ખબર છે ગયા વરસે ગણેશ વિસર્જન વખતે આપણે પણ ગણેશ વિસર્જણ કરવા ગયા હતા ? “

” હા મને ખબર છે ,અને તમારા એકજ બોલે પેલા સિક્યુરિટી  ઓફિસરે આપણ ને તેની ગાડી માં બેસવા કીધું હતું, મજ્જા આવી ગઈ હતી આપણે સૌથી આગળ હતા તેથી આખું ગણેશ વિસર્જન જોવા મળ્યું હતું। પાછા વી આઈ પી ગણાય ગયા તા,” માયા બેન બોલ્યા।

“એતો મારી તીકડમબાજી “

હા તો બીજા ત્રીજા દિવસે મેં પ્રતાપ ભાઈ ને ફોન  કયો અને પૂછ્યું કે “આ વખતે શ્રદ્ધ કેટલા છે ?  “

પ્રતાપ ભાઈ ફોન ઉપાડે નહીં , પછી ત્રણ ચાર દિવસ પછી હું મંદિરે ગઈ અને પ્રતાપ ભાઈ ને પૂછ્યું કે “મહારાજ ફોન કેમ ઉપાડતા નથી?”

મહારાજ બોલ્યા  કે ” શું વાત કરું ? માલતી  બેન ફોન પાણી માં પડી ગયોઃ નવો ફોન  નો ઓર્ડર આપ્યો છે। “

 મહારાજ બહુ દૂખી હતા ,કારણ ફોન માં બધાજ કોંટેક્ટ નંબર  હતા અને તે જતા રહ્યા હતા। મહારાજ ની રોજી રોટી। કોઈ ને ઘરે લગ્ન ,જનોઈ કથા  વગેરે વગેરે।

માટેના કોન્ટેક્ટ ,

મેં પૂછ્યું કે ” કેમ કરતા ફોન પાણી માં પડી ગયૌ ?”

મહારાજ કહે ” શું વાત કરું,, ગણેશ વિસર્જન વખતે બધા લોકો પોતપોતાના નાના મોટા ગણપતિ બાપા ને પાણી માં વસર્જન કરી રહ્યા હતા આપણા મંદિર ના પણ મોટા ગણપતિ નું વિસર્જન થવા જય રહ્યું હતું , અમે એટલેકે હું અને વિરાજ મહારાજ બંને સ્લોક બોલી રહ્યા હતા

તમને તો ખબરજ છે કે વિરાજ ભાઈ  છ ફુટ હાઈટ ના હશે અનેપાછા  વજન વાળા પણ ખરા,  મજબૂત બાંધા  ના  છે  ,

અને હું?  મારુ તો વજન માંડ  માંડ  ચાલીશ કિલો ને આંબતું હશે,!

તો વિસર્જન ચાલી રહ્યું હતું , અને આપણા મંદિર ના ગણપતિ મહારાજ નું વિસર્જન થવા લાગ્યું।

 ને મરચા રેડિયો  વાળા નું ટોળું ગણેશ વિસર્જન માં મદ્દદ કરી રહ્યું હતું,

વળી વિરાજ મહારાજ ને શું થયું તો મને કહે “પ્રતાપ ચાલ આપણે પણ ગણેશ વિસર્જન માં મદદ કરીએ ,એટલે હું અને વિરાજ મહારાજ પાણી તરફ ચાલ્યા ,પાણી છીછરું  હતું અને વિરાજ ભાઈ જરા બે ડગલાં ચાલ્યાજ હશે અને લપસ્યા , અને ધુમમમ ,કરતા પાણીમાં પડ્યા, અરે પાણીમાં પડ્યા તો પડ્યા પણ સાથે મને કહે પ્રતાપ પક્કડ મને ! હવે હું ક્યાં તેને બચાવવાનો હતો , હું પણ ગયો પાણી માં ,

વીરાજ ભાઈ નું ધડ  પાણી માં અને બે પગ  ઉપર દેખાય , એમાં એક પગ માં ચંપલ અને બીજા માં નહિ,

અને માલતી  બેન હું આખો પાણીમાં , મારો સેલફોન , વોલેટ બધું પલાળી ગયું,

અને પાછા બને એકબીજાને પકડી ને પાણીની બહાર આવવા કોશિશ કરીએ તેમ તેમ બંને લાપસીએ।  પછી બીજા બધા ની મદદ થી  અમને બંને ને બહાર કાઢ્યા। , અરે માલતીબેન પાછું અધૂરામાં પૂરું થોડી થોડી ઠંડી ચાલુ થઇ ગઈ હતી , અમે બંને એ પાતળું ધોતિયું અને પાતળી બંડી પહેર્યા હતા બને જન થર  થર  કંપતા  હતા.

“માલતી  બેન શુ  વાત કરું હૂતો પાંદડા ની જેમ થર  થર  ધ્રૂજતો હતો.ચંપલ ખોવાયા, પૈસા નું વોલેટ જ્યાંત્યા ભીનું મળ્યું , સેલફોન ડેડ થઇ ગયો.આ ત્રણ દિવસ થી મંદિર માં મંજીરા વગાડું છું। “પ્રતાપ ભાઈ રડમસ ચહેરે બોલ્યા।

મેં કીધું ” હાઈ હાઈ  ! પછી?”

પાછું શું હું અને વિરાજ મહારાજ ટ્રક માં જય ને ગણપતિ બાપાના ઓઢાડવાના ઓઢા થી અમે બંને ઓઢી ને બેસી ગયા.અને જેમ તેમ ઘરે પહોંચતા। મને તો મહારાજ ની સામેજ ખડખડાટ હસવું આવી ગયું ,, આંખ  માં થી આંસુ નીકળી ગયા. કારણ પ્રતાપ મહારાજ તો નિર્દોષતા થી તેની  કથની સંભળાવી રહ્યા હતા પણ મારી તો નજર સમક્ષ એ દ્રશ્ય ફિલ્મ ની જેમ ભજવાઈ રહ્યું હતું।

માયા બેન બોલ્યા ” માલતી  બેન ,તમને નથી ખબર ? તેજ દિવસે જયારે ગણપતિ બાપાને સવોય સ્ટોર પાસેથી બેન્ડવાજા સાથે સરઘસ નીકળ્યું ત્યારે પણ વિરાજ મહારાજ ટ્રક પરથી ઉતારવા જતા ટ્રક ની પાછળ નું બીજી ટ્રક જોડવા માટેની ડીટચ  માં તેનું ધોતિયું ભરાયું અને તેને ગુલાંટ મારી દીધીહતી. ધોતિયા ની કાછડી  થોડી ઢીલી થઇ ગઈ હતી પણ વાંધો આવ્યો ના હતો.”

માલતી  ખડખડાટ  હસી પડી।

માલતી  ને યાદ હતું આ વખત ના નવરાત્રી ના ગરબા વખતે પણ મહારાજ નું ધોતિયું પેલા સ્ટોપ સાઈન ના કેસરી રંગ ના કોન માં ભરાયેલું અને ત્યાં તેને ગબરડી મારીદીધી હતી ,

માલતી  અને માયા બેન હસી હસી ને બેવડ વળી ગયા।

માલતી  બોલી કે ” સારા કર્મો થી હાડકા ટાંટિયા નો ભાંગ્યા તે સારું થયું , મહારાજ પુણ્યશાળી છે। “

માલતી  એ છેલ્લો ટહુકો કર્યો કે “આ ધોતિયા ની ધમાલ ચાલ્યાજ કરતી હોઈ છે “

“ચાલો ત્યારે માયા બેન જયશ્રીકૃષ્ણ, ગુડ નાઈટ।

તરુલતાબેન મહેતા વાર્તા સ્પર્ધા -(10) ખજાનો-ગીતા પંડ્યા

ગીતાબેન પંડ્યા નું બેઠકમાં સ્વાગત છે.મિત્રો એમની વાર્તા વાંચી આપણા અભિપ્રાય જરૂર આપશો.

 

 

 

 

૮ વર્ષ ની માલતી  ના શોખ માં નૃત્ય ,ચિત્રકલા,ગાયન ,રમતગમત અને વાર્તા વાંચવી ખુબજ ગમતી ,ભણવા માટે બિલકુલ સમય નહતો , એટલે તોમાલતી   ભણવામાં ઢબુ  નો ઢ  હતી, માલતી  ને પોતાને હુંમેશા પ્રશ્ન રહેતો કે બધા પરીક્ષા માં કેમ પહેલો નંબર  લાવતા હશે? મારી પાસેતો ભણવાનો સમય જ નથી! ભણવા માટે ધ્યાન થી ભણવું પડે અને એ ધ્યાન ક્યાંથી લાવું? સમય જ નથી. માલતીને ચિત્રવાર્તા ,મોટા અક્ષરો વાળી  વાર્તા, પરીઓ,રાજા રાણી ની વાર્તા , ધાર્મિક વાર્તા  , વગેરે ચિત્રવાર્તા વાંચવી બહુજ ગમતી।

માલતી  ની એક બહેનપણી મીતા, માલતી  ની જ સોસાયટી  માં રહેતી હતી, તેને અને માલતીને ખુબજ બનતું હતું। મીતા ત્રણ બહેનો માં સૌ થી નાની હતી 

મીતા પછી એક નાનો ભાઈ હતો ટીકુ, માલતી  પણ ઘરમાં સૌ  થી નાનું સંતાન હતું। 

આ મીતા અને માલતી  અને બીજી બહેન પાણી ઓ વાર્તાની ચોપડીઓ ની લેન દેન કરી ને વાંચતા, સમયસર  એક બીજાને આપી પણ દેતા। આમ કરતા કરતા માલતી  નો શીખ બેવડાયો,ત્રણગણો  થયો, અને અસીમ થઇ  ગયો.”લત લાગી ગઈ” માલતી  ને દરરોજ ની ચોપડી વાંચ્યા વગર મજા આવતી ના હતી.

માલતી  નવી વાર્તાની ચોપડી ને જોતી  એટલે જાણે “ભૂખી ગાય જેમ લીલા ઘાસ પર ખાવા તૂટી પડે એમ માલતી  ચોપડીના અક્ષરો શાબ્દો ઉપર વાંચવા તૂટી પડતી ,  શાળા ની પાક્કી પરીક્ષા હોઈ તો પણ શું? માલતી ભણવાની ચોપડી વચ્ચે વાર્તાની ચોપડી મૂકીને વંચાતી અને પછીભણવાની ચોપડી વંચાતી। 

માલતી  પરીક્ષામાં હંમેશા ચડાવ પાસ થતી। માલતી  માટે તે પૂરતું હતું।

મીતા ના મમ્મી ગુણીબેન બધી છોકરીઓ ને મદદ કરતા। તેને અમને કયું કે ” તમે લોકો બધાઈ પોતપોતાના ઘરે થી જૂની વાંચેલી ચોપડી ઓ ભેગી કરો અને હું તમને મારી જૂની પતરા ની  ચાર પેટી છે તે ભેટ આપું છું જે તમે મારી અગાશી માં મુકજો, મને વાંધો નથી અગાશી ની સીડી તો બહાર જ છે, ફક્ત મારી શરત છે તમારા લોકો જોડે કે ધીમા પગલે ચડજો ઉતારજો। અને અવાજ ના કરતા, અને દર મહિને બે રૂપિયા બધા લેતા આવજો જેની આપણે નવી વાર્તાની ચોપડી ખરીદશું, આ રીતે આપણી ચોપડી ઓ નું ભંડોળ ઉભું થશે.અને બીજી સોસાયટી વાળા બાળકો ને 50 પૈસા માં મહિનાની ચોપડી વાંચવા દેશું।

માલતી ,મીતા અને તેની બધી બહેન્પણીઓ નાચવા અને કુદકા મારવા લાગી ગઈ, ત્યારેતો માલતીએ બધા વચ્ચે ખુશી બતાવી ,   તેનું નાનું મગજ ચિતા  માં પડી ગયું , તે પોતાની જાત ને પ્રશ્ન પૂછવા  લાગી કે હવે શું કરું?  દરમાહિને બે રૂપિયા?   ઘર માની જૂની વાંચેલી વાર્તા ની ચોપડીઓ,?  બંને વસ્તુ અશક્ય હતી? કારણ માલતી  ના ઘર ની અતિ સામાન્ય પરિસ્થિતિ હતી, તેથી ઘર માં વાર્તાની ચોપડીઓજ ન હતી, તે તો તેની બહેન પાણી ની વાર્તાની ચોપડીઓ માંગીને વંચાતી અને સમયસર પરત કરી દેતી, અને સાથે સાથે પૂઠું ચડાવી ને આપતી, બધા માલતી  ને હોંશે હોંશે ચોપડી વાંચવા આપતા। અને પિતાશ્રી પાસે બે રૂપિયા માંગવા ની માલતી  માં હિમ્મત જ ના હતી , અરે શાળા ની ૫ રૂપિયા ફી પણ પિતાશ્રી ત્રણ વાર માંગતી ત્યારે માસ્ટર ની શિક્ષા સહી લીધા પછી ૭ મી ૮ મી તારીખે આપતા। તો જો બે રૂપિયા ની માંગણી કરેને તો એવા શબ્દોની તૈયારી રાખવી પડે કે ” ના આપણે એવો ધંધો કરવો નથી , ભણવા બેસો,ભણવાના ચોપડા વાંચો, બબે વિષય માં તો નાપાસ થાવ છો ” વગેરે વગેરે। 

માલતી  માટે કઠણ દિવસો ચાલી રહ્યા હતા , આવતા મહિના થી પેલા ૨ રૂપિયા  ચાલુ થઈ જવાના હતા , જો માલતી  નહીં ભારે તોબંધી બહેનપણી ઓ માં બધાને ખબર પડી જશે। કે માલતીની બે રૂપિયા આપવાની પણ પરિસ્થિતિ નથી ,

માલતી  પોતાની જાત ને કહેતી હતી કે સરસ તક આવેલી ગુમાવવી પડશે। શું કરું?  હે ભગવાન શું કરું ? કૈક રસ્તો બતાવ। 

ત્યાંજ તેમે સામે આવેલું રામસાહેબ નું ઘર દેખાયું , માલતી  વિલંબ કર્યા  વગર રામસાહેબ ને ઘરે દોડી ,અને જરૂરત કરતા વધારે મીઠા અવાજ થી અને સિસ્ટાચાર  થી રામસાહેબ અને ભગવતી બેન ને કહેવા લાગી ” કેમ છો માસી।.માશસી તમને આ સાડી બહુજ સરસ લાગેછે, સર  મારો ભાઈ કેતો હતો કે રામસાહેબ બહુજ સરસ ભણાવે છે।  રામસાહેબ કોમર્સ કોલેજ ના પ્રોફેસર હતા,જયારે તેમના પત્ની ભગવતી બેન ઘરે ઘરકામ કરતા।

તેઓ ને એક દીકરો પ્રતીક હતો જે માલતી  થી ઘણોજ નાનો પાંચ વર્ષ નો હતો.

 પણ તે દરમ્યાન પ્રતીક રડતો હતો,અને રામસાહેબ અને ભગવતી બહેન ખુબજ ઉતાવળ માં હતા. જાણે હું ગઈ અને તેઓને રાહત થઈ, મેં તે બંને ને પૂછય  કે તમને કઈ મદદ કરવું  કારણ માલતીને ખબર હતી કે રામસાહેબ પ્રતીક માટે બહુજ સરસ સરસ વાર્તાની ચોપડી લાવતા હતા.

તુરતજ રામસાહેબ બોલ્યા કે” માલતી!  મારો આ ચોપડી નો કબાટ અને આ ટેબલ સાફ કરી દેશે।” ત્યાંજ ભગવતી બેન બોલ્યા કે ના“માલતી , પહેલા આ પ્રતીક જોડે રમ  કે તેને છાનો રાખ.”

માલતી  એ પ્રતીક ને મીઠા  મીઠા કાલા  કાલા  અવાજે પટાવવાનુ  શરૂ કરી દીધું અને ધીમે રહીને ઝાપટિયું લઈને ચોપડી, કબાટ,ટેબલ, સાફ કરવાનું શરૂ કરી દીધું।

પ્રતીક ને મજા આવવા લાગી તે પણ માલતી પાસેથી  ઝાપટિયું ખૂંચવી લઈ ને જ્યાં ને ત્યાં ઝાપટવા લાગી ગયો , અને પ્રતીક નું રડવા નું ક્યાં જતું રહ્યું એ ખબર જ ના પડી,

માલતી  એ ચોપડીના કદ , વજન,આકાર, પ્રમાણે ચોપડી ઓ ને એવીતો સુંદર રીતે ગોઠવી દીધી અને આ બધું કરતા માલતી  ને બે કલાક થયાં। 

માલતી  ઓરડા માંથી પ્રતીક ને લઈ ને બહાર આવી અને રામસાહેબ અને ભગવતી બહેન જે કહેવા લાગી કે “સાહેબ તમારો ઓરડો ચોખ્ખો ચટ , ટનાટન , કરી દીધો છે. હજુ કઈ બાકી હોઈ તો બોલો?

“માલતી  નું બોલવું એટલે ભલભલા લપેટ માં આવીજાય ” આટલી બધી માલતીની મીઠી જીભ હતી.

રામસાહેબ માલતી  અને પ્રતિક જોડે ઓરડામાં ગયા, અને અવાક થઈ ગયા, તેને ભગવતી બહેન ને અવાજ દીધો। અને કીધું કે” ભગવતી અંદર આવ ,જો આ છોકરી એ શું કર્યું છે.?

હવે માલતી  ગભરાઈ અને કૈક ખોટું થયાનો ધ્રાસ્કો પડ્યો , તેનું શરીર કંપવા લાગ્યું,

ત્યાંજ રામસાહેબ ભગવતી બહેન ને કહેતા સંભળાયા , 

“જો તો ખરી આ નાની અમથી છોકરી ની સુજ્બુજ ,મારી અને પ્રતીક ની ચોપડીઓ કેવી કલાત્મક રીતે ગોઠવી છે? અને આ ઓરડો તો જો! એક રજકણ નથી, ચોખ્ખો ચણાંક છે, અરે આ છોકરી ના હાથ માં તો જાદુ છે?’

ભગવતી બહેન બોલ્યા કે ” વાહ છોકરી વાહ,આજે તો તે સાહેબ ને ખુશ કરી દીધા હો “

“મોરના ઈંડાને ચીતરવા ના પડે“

અને બીજીજ ક્ષણે રામ સાહેબ બોલ્યા કે ” માલતી  , આ નીચેના ખાનાની બધી ચોપડીઓ તારી, તને મારા તરફ થી ભેટ, અને હા હવે દર મહિને તારે મને સાફસૂફી માં મદદ કરવાની છે,  લે આ ત્રણ રૂપિયા , જે હું તને દર મહિને વિશેષ ભેટ આપીશ, જા  ખુશ થા , લહેર કર , આનંદ કર,

માલતી દિગમૂઢ થઈ ગઈ। માલતી  ને મન  આ ભગવાનને કરેલો ચમત્કાર હતો પણ બીજીજ ક્ષણે ખુશીની મારી ત્રણ રૂપિયા સાથે કુદકા મારવા લાગી ગઈ.

માલતી  ને તો આજ ખજાનો મળી ગયો.

 

અસ્તુ 

લેખિકા 

ગીતા પંડ્યા