Category Archives: સંવેદનાના પડઘા

આજે દુર્ગાષ્ટમી ,બધાં માના ભક્તો માને તેના વહાલ ,મમતા અને પ્રેમભરી હૂંફ થકી યાદ કરે.કઈ વ્યક્તિ માની એટલે જગત જનની અંબિકાની ભક્ત ન હોય! હું પણ મા દુર્ગા,મહાકાલી,મા કાત્યાયીની મા સરસ્વતી,મહાલક્ષ્મી સૌની અસીમ કૃપાનો અનુભવ અને અનુભૂતિ સતત કરતી જ … Continue reading →

ધરા ન્યુયોર્ક એરપોર્ટથી લોંગઆઈલેન્ડ તેની ખાસ સહેલી ગોપીની દીકરીના લગ્ન માટે તેના પતિ સાથે જઈ રહી હતી.કેટલા વર્ષો પછી તે ગોપીને આજે આમ અમેરિકામાં મળવાની હતી તેથી તે ખૂબ ખુશ હતી.ગોપી સાથે સ્કૂલ અને કોલેજમાં માણેલી અનેક ખાટીમીઠી યાદોને વાગોળતી … Continue reading →

સુમનના લગ્નની આજે પહેલી જ રાત હતી.તેને રુમમાં બેસાડીને તેની દૂરની નણંદો ઠઠ્ઠા મશ્કરી કરતી “ભાભી મારા ભાઈ પાસેથી બહુ મોંઘી ભેટ ન માંગતા,જલ્દી માની જજો” કહી હસતી હસતીજતી રહી.સુમન હારતોરા અને દાગીનાનો ભાર શરીર પરથી હળવો કરવાની સાથે રુમની … Continue reading →

લગભગ રાતના સાત વાગ્યાનો સમય હતો. રસ્તા સાવ સૂમસામ હતા. કોણ જાણે કેમ આખું અમદાવાદ શહેર હિન્દુ -મુસ્લિમના કોમી રમખાણોથી ભડકે બળી રહ્યું હતું. કાલ સુધી જે માણસો પડોશીઓ અને મિત્રો બની દિવાળી,ઈદ, રથયાત્રામાં સાથે બેસીને એક થાળીમાં ખાતા હતા … Continue reading →

કવિતા આજે ફરી એકવાર સજી ધજીને તૈયાર થઈ હતી. માએ દર વખતની જેમ આ વખતે પણ ગરમ નાસ્તા સાથે કોરા નાસ્તા ,એક બે મીઠાઈ ,જ્યુસ,ચા-કોફી બધું જ મહારાજ પાસે તૈયાર કરાવ્યુ હતું. પપ્પા પણ ઓફીસેથી નીકળીને વહેલા આવી નાહી -ધોઈ … Continue reading →

  કાળઝાળ ગરમી ને કાળા ડીબાંગ વાદળ સમ ધુમાડોકારમી એ ચીસો ને માનવ મેદનીની અસહ્ય અકળામણોપાંચમે માળથી ઢગલો થઈ પડતી, યુવાન દીકરા- દીકરીઓની ચીસ પાડી, પડતી લાશોપિતાની કંઈ ન કરી શકવાની મજબૂરી અને માતાની વેદનાભરી ચીસોકોઈ બચાવો,ભગવાન બચાવો,મારા દીકરી-દીકરાને કોઈ … Continue reading →