તબદીર કી બિગડી હુઈ તકદીર બનાલે…
બહેને મને ગ્રેજ્યએટ ભારતમાં જ થવું પડશે એમ કીધું એટલે મારે પાછું વિદ્યાનગર જવું પડશે એ વિચારથી જ હું ખૂબ નિરાશ હતો.મારી ટોફેલની તૈયારી તો થઈ જ ગઈ હતી એટલે મેં ટોફેલનું ભણવાનું ચાલું રાખી ટોફેલ આપી પણ દીધી.ખૂબ સરસ સ્કોર આવ્યો એટલે ભાઈ અને બહેન તો ખુશ થઈ ગયા.મિસ ડીસોઝાએ મારા માટે શિકાગો નજીકની યુનિવર્સિટીઓમાં એપ્લાય કર્યું.કારણ નીના અને હર્ષા મારી બહેનો શિકાગો રહેતી હતી.North western university of Chicago,Urbana Champagne,અને Loyala university જેવી શિકાગોની યુનિવર્સિટીમાંથી I 20 આવી ગયા.પણ હવે શું???હું ખૂબ મુંઝવણમાં હતો
યોગાસરની ન્યુમરોલોજી ખોટી પડી કે શું?તેમ હું એકલો એકલો વિચારતો રહ્યો.અને મારો અમેરિકા જવાનો પ્લાન પડી ભાંગ્યો ,તેથી હું નિરાશ થઈ ગયો હતો.હવે શું કરવું? તે હતાશાને નિવારવા હાજીઅલીનાં દરિયા કિનારે ટહેલવા ગયો અને પછી રેસકોર્સ પર રીશેલ્યુને મળવા ગયો.જેથી મારો મગજનો ભાર જરા હળવો થાય.ઘણી રાહ જોઈ પણ રીશેલ્યુનો કેરટેકર તેને લઈને આવ્યો નહીં.હું ગેલોપ રેસ્ટોરન્ટમાં જઈ આદુ-ફુદીનાની ચા અને ટોસ્ટનો ઓર્ડર આપી ટેબલ પર બેઠો.હવે રીશેલ્યુ ‘સેન્ટ લેજર ‘થી આગળની invitation રેસ દોડવાનો હતો- તેવી વાતો બાજુવાળા ટેબલ પરથી સંભળાઈ.અને મારાં કાન સરવા થયા. એ લોકો heliantha અને Topmost ની વાતો પણ કરતાં હતાં. રીશેલ્યુનાં માલિક ગોકુળદાસ મુલચંદને કોઈપણ ભોગે રીશેલ્યુને invitation રેસમાં દોડાવવો હતો.હું આજુબાજુનાં ટેબલ પર રીશેલ્યુની આ રેસમાં ભાગ લેવાની વાત સાંભળતો હતો ત્યાંજ રેસ્ટોરન્ટમાં ગીત વાગ્યું
તબદીર કી બિગડી હુઈ તકદીર બનાલેઅપને પે ભરોંસા હો તો દાવ લગાલે…યે દાવ લગા લે….
અને….અને….મારાં મગજમાં એક જોરદાર વિચાર આવ્યો કે ,હું રીશેલ્યુની આ રેસમાં મોટો દાવ રમીને અમેરિકાની ફીનાં પૈસા કમાઈ લઉં,તેથી બહેનો પર મારે નિર્ભર રહેવું ન પડે અને ભાઈ અને બહેનને પણ કોઈ બોજો નહીં. હું બધાંને મારી પૈસા કમાવવાની આવડતથી સરપ્રાઈઝ કરી દઉં.અને હું મનમાં ગણગણવા લાગ્યો”અપને પે ભરોસા હો યેદાવ લગાલે ,અરે યેદાવ લગા લે..તબદીર કી બિગડી હુઈ તકદીર બનાલે….”
ચા ને ટોસ્ટ ખાધા વગર જ પૈસા આપીને હું ઊભો થઈ ગયો.ઘોડાઓને નીકળવાનાં ગેપ પાસે જઈ હું રીશેલ્યુની રાહ જોતો ઊભો રહ્યો.ત્યારે દૂરથી મેં રીશેલ્યુને તેના કેરટેકરને લઈને આવતાં જોયો.હું એને જોઈને એકદમ ચોંકી ગયો. રીશેલ્યુ નજીક આવ્યો એટલે તેને જોઈને હું વિચારમાં પડી ગયો.તેની આંખમાં જે દર્દ હતું તે મને વંચાઈ ગયું!!તેના મોંમાંથી લાળ ટપકતી હતી.રીશેલ્યુ મને થોડોColic લાગ્યો.તેની ચાલ ઢીલી,તેના કાન લબડેલા, તેનો કોટ પણ મને ડલ લાગ્યો.મને ખબર પડી ગઈ કે રીશેલ્યુનાં પેટમાં ગરબડ લાગે છે.રીશેલ્યુ પર જે ઉત્સાહથી હું દાવ લગાડવા ઊભો થયો હતો તે ઓસરી ગયો.મારું મન તો કહેતું હતું કે રીશેલ્યુ આ વખતે રેસમાં ન ભાગ લે,પણ હું ક્યાં માલિક હતો!! મારી આંખનાં ખૂણાં ભીનાં થયા
કમને મેં રેસમાં થોડા પૈસા લગાડ્યાં પણ મારી શંકા સાચી જ પડી.રીશેલ્યું છઠ્ઠો આવ્યો.હું નાનું જ રમ્યો હતો કારણ મને ખબર પડી ગઈ હતી કે રીશેલ્યુનાં જીતવાનાં ચાન્સ ઓછા છે. ત્યારબાદ રીશેલ્યુને પેટમાં અપચો વધી ગયો અને તેને ખાવાપીવાનું અસ્તવ્યસ્ત થઈ ગયું એટલે તેને રેસ્ટ કરવાં તેના માલિકે તેને ફાર્મ પર સારવાર કરવા મોકલી દીધો.
હવે મને રેસ રમી પૈસા કમાવવા બીજા સારા ઘોડા શોધવાનું કામ કરવાનું હતું.હું હવે રોજ સવારે દૂરબીન અને સ્ટોપવોચ લઈને મેમ્બર્સનાં એનક્લોઝરમાં ઘોડાનાં ટ્રેઈનરો see gallop(the fastest running gait of horse)કરે તે,અને ઘોડાની વર્કઆઉટ ૮૦૦ થી ૧૦૦૦ મીટરમાં ક્યો ઘોડો કેટલું ફાસ્ટ દોડે છે ?વિગેરેનો અભ્યાસ કરવા લાગ્યો.
તેમાં મને Sinnfinn સફેદ ઘોડો,Prince of heart ખટાઉનો ઘોડો અને Thunder storm ગ્વાલિયરનાં મહારાજા સિંધિંયાનો ઘોડો ત્રણે ઘોડા ખૂબ ગમ્યા.હવે મને ગમે તે ભોગે રેસ જીતીને પૈસા કમાઈ સફળ થવું હતું.પોતાનાં પૈસે મારે અમેરિકા ભણવા જવું હતું.એટલે ગમે તેમ કરી મેં ઘોડાઓની જાણકારી મેળવવાનું શરુ કર્યું.Thunder strom ને એક દિવસ મેં ઘોડાના ટ્રેલરમાં બેસાડી ,તેના ટ્રેઈનર, દારા પન્ડોલને ક્યાંક લઈ જતો જોયો.મેં તેનો પીછો કર્યો.જુહુ ચોપાટીનાં દરિયા કિનારે તે ઘોડાને ખારા પાણીમાં બે ત્રણ કલાક ઊભો રાખતો. આવું થોડા દિવસો સુધી કરતો રહ્યો.Thunder strom ને Tendon નો પ્રોબ્લેમ હતો.દારા પન્ડોલની આ દરિયામાં કરાવેલ સારવારથી Thunder strom નો ટેન્ડનનો પ્રોબ્લેમ solve થઈ ગયો.
Thunder strom રેસમાં ૬૪ કીલોનાં હેન્ડીકેપ પર ભાગતો હતો.એક ઈમ્પોર્ટેડ ઘોડી Recoup ૫૦ કીલોનાં હેન્ડીકેપ પર ભાગતી હતી.તે પણ Thunder strom સાથે રેસમાં દોડવાની હતી.એટલે ચોપડી વાંચીને રમનાર તો Recoup પર જ પૈસા લગાવે.ચોપડીમાં તો Thunder strom weak tandon વાળો ઘોડો છે તેમજ લખ્યું હોય .મેં જ્યારે Thunder strom નો રેસમાં ભાવ ૧૦ નો હતો ત્યારે તેની પર પૈસા લગાડ્યા.બધાં મને કહેતાં કે Thunder strom તો weak tendon વાળો ઘોડો છે તે ના જીતે! પણ મારી રીસર્ચની ક્યાં કોઈને ખબર હતી!બધાં મારી સાથેનાં મિત્રોએ પણ મારી સાથે બેટીંગ કરી.બધાં Recoup જીતશે તેમ જ માનતા હતાં અને બધાંને સરપ્રાઈઝ કરીThunder strom જીતી ગયો.અને હું પૈસા કમાયો.
એવીજ રીતે Prince of heart ની રેસ પણ હું જીત્યો.આ બધામાં હું ૨૦૦૦,૫૦૦૦ રુપિયા જ રમતો.હવે મેં બધાં જીતે એવા ઘોડાનાં Syces (કેરટેકર) અને તેનાં જોકી સાથે સંબંધ રાખી તેમને ખુશ રાખવા માંડ્યાં હતાં.
મને આખો સફેદ ખૂબ રૂપાળો Sinnfinn બહુજ તેજ અને પાણીદાર જીતે ,તેવો ઘોડો લાગતો હતો.એટલે Sinnfinnnનાં જોકી મોહસીનખાન સાથે મેં દોસ્તી કરી દીધી હતી.હું તેને વરલી સી ફેસ પર બીઅર પીવડાવવાં અને રેસ્ટોરન્ટમાં જમવા લઈ જતો.તેને પૈસા પણ આપતો.અને Sinnfinn વિશે જાણકારી મેળવતો.એક દિવસ વાત વાતમાં તે બોલી ગયો Sinnfinn ને હું તૈયાર કરી રહ્યો છું.આ પાણીદાર ઘોડો છે અને આ રેસમાં બધામાં સૌથી સારો છે એટલે ચોક્કસ જીતશે.
હું પણ રોજ દૂરબીન થી સ્ટોપવોચ સાથે ગેલપમાં તેને જોતો.મને થયું આ વખતે હું Sinnfinn પર ૫૦,૦૦૦ રુપિયા લગાડું ,અને જીતું તો મને મોટી ૫ લાખની રકમ મળી જાય એટલે મે મોટી રકમ લગાડી.હું જે ઘોડો રમતો તે દર વખતે જીતતો એટલે પન્ટર ,બુકીઓ બધાં મને ફોલો કરતાં.અને મારી પર નજર રાખી હું જે ઘોડો માર્ક કરતો તે જ ઘોડો તેઓ પણ માર્ક કરતા.રવિવારની રેસ માટે મેં બુધવારથી પૈસા લગાડવાં માંડ્યા.મેં કેશ પૈસા સિવાય ક્રેડીટ પર પણ આગલી જીતનાં નશામાં રમવાનું ચાલું જ રાખ્યું.મારું જોઈને બહુ લોકો અને બુકીઓએ પૈસા Sinnfinn પર લગાડ્યા એટલે છેલ્લે ટાઈમે એનો ભાવ ઘટી ગયો. હું ત્યારે જ થોડો ગભરાયો,પણ ઘોડો જીતશે એટલે પૈસા ઓછા ,પણ મળશે તો ખરાંને ?એમ વિચારતો રહ્યો.રેસને ટાઈમે છેક વિનીંગ પોસ્ટ પહોંચવાની નજીક સુધી તે જ આગળ હતો અને હું જીતી ગયો માની ખુશ થઈને ઊભો થઈ ગયો ,ત્યાં જ જોકીની ચાબુક હાથમાંથી પડી ગઈ !!Sinnfinn ની આગળ ચાર ઘોડા નીકળી ગયાં. હું બેસી ગયો……હું બરબાદ થઈ ગયો…….હું ગભરાઈ ગયો…..હવે શું કરીશ??? હું તો ખલાસ થઈ ગયો.ઘેર ગયો પણ ઊંઘ ન આવી.સોમવારની સવારે મારે બધાં બુકીઓને પૈસા આપી હિસાબ કરવાનો હોય એટલે હું ઘરમાંથી ભાગી ગયો
જિગીષા દિલીપ
"બેઠક" Bethak 