HopeScope Stories Behind White Coat – ૪૦ / Maulik Nagar “Vichar”

“ટણપા”
હા..હા..હા..હા..
ડૉ. પ્રભાકરની કૅબિનમાં હર્ષોલ્લાસ હતો.
જોકે હાસ્ય અને નિખાલસના ત્રાજવામાં સમતોલન ન હતું.
ક્યાં સામાન્ય નિખાલસ ડૉ. પ્રભાકર અને ક્યાં એમનાં સ્કૂલના મિત્ર આંતરરાષ્ટ્રીય ટેનિસ ખેલાડી અને સેલિબ્રિટિ મિ. વિશ્વનાથન.
વિશ્વનાથનનો કાફલો નીકળે એટલે જાણે કે કોઈ કેન્દ્રીય પ્રધાનનો કાફલો નીકળ્યો હોય તેવું લાગે.
એમની સાથે એમનાં બે ત્રણ બૉડિ ગાર્ડ હોય, એકાદ બે વ્યવસાયિક ચાપલૂસ મિત્રો હોય, બધી જ તારીખો અને મીટિંગ્સની નોંધ રાખે તેવી એમની સેક્રેટરી હોય અને અલગ અલગ લકઝરી ગાડીઓના ડ્રાઈવર્સ હોય.
ડૉ. પ્રભાકર પણ એમની દાક્તરી ફિલ્ડની સેલિબ્રિટી જ હતાં.
એક કૉર્પોરેટ હોસ્પિટલના સી.ઈ.ઓ. અને મૅનેજમેન્ટની સાથે પ્રૅક્ટિસ પણ એટલી કુશળતાથી કરતા હતા.
અલબત્ત વિશ્વનાથનની કક્ષા કંઈક અલગ જ હતી.
વિશ્વનાથનને કોઈ પણ મેડીકલ એડવાઇઝ જોઈતી હોય તો સીધો જ એમનાં સ્કૂલના મિત્ર ડૉ. પ્રભાકરને જ કન્સલ્ટ કરે.
ડૉ. પ્રભાકર પણ બને ત્યાં સુધી એમને ફોન પર જ સલાહ આપી દે.
પરંતુ આ વખતે વિશ્વનાથનને અમુક જરૂરી રિપોર્ટ્સ કરાવવાના હતાં એટલે એમનાં આખેઆખા સ્ટાફ સાથે તેઓ ડૉ. પ્રભાકરની હૉસ્પિટલમાં આવ્યા હતાં.
એમનાં આવવાની જાણ થતા ડૉ. પ્રભાકરના સ્ટાફના લોકોએ તો ઑટોગ્રાફ માટે પોતપોતાની ડાયરી, સેલ્ફી માટે ફોન અને લાલી લિપ્સ્ટીક કરીને પોતાના ચહેરા તૈયાર જ રાખ્યા હતાં.
વિશ્વનાથનના વર્તનમાં એમની પ્રસિદ્ધિ અને કામયાબીનો થોડો ભાર જણાતો હતો. એટલે જ તો એમની અને ડૉ. પ્રભાકરની નિખાલસતામાં થોડું ઘણું સંતુલન ઓછું હતું.

“નાથ, તારી એક પણ મેચ હું જોવાની છોડતો નથી.” એક ખેલાડી માટે તો આ ભારોભાર કૉમ્પ્લિમન્ટ કહેવાય પરંતુ વિશ્વનાથને “તું કારો” ખૂંચ્યો.
“હું પણ તારી આપેલી એકેએક લાલપીળી ટીકડીઓ લેવાનું ચૂકતો નથી.” વિશ્વનાથને માત્ર “સસ્તી” જ બોલવાનું બાકી રાખ્યું હતું. છતાંય એનાં શબ્દોમાં કટાક્ષ જણાઈ આવતો હતો.
“હા..હા..હા..” આ સાંભળીને ડૉ. પ્રભાકરે તો ખૂબ જ સહજતાથી હસી લીધું.
“પ્રભુ તે પણ જો ટેનિસ ચાલુ રાખ્યું હોત તો આજે આપણે બંને સ્ટાર હોત.” વિશ્વનાથને પાછી કટાક્ષ કરી.
આડકતરી રીતે પોતે સફળ છે એનો પૂરાવો આપ્યો.
ડૉ. પ્રભાકરની કપાળની રેખાઓ ભેગી થઇ ગઈ, “કમ ઑન નાથ!!
“વૉટ?”
“યુ આર પોઝિટિવ, તને મલેરિયાની અસર છે.”
“હેં!!” વિશ્વનાથના તો હોશકોશ ઊડી ગયાં.
“તો હવે? શું હું ટ્રાવેલ નહીં કરી શકું?”
“ના..ના..ચિંતા ના કર. તાવ આવતો નથી એટલે વાંધો નહીં. ” ડૉ. પ્રભાકરે એને શાંત્વન આવતા કહ્યું.
“હાશ! તો તો સારું. આવતા અઠવાડિયાથી મારી ‘ઑસ્ટ્રેલિઅન ઓપન ટૂર’ છે.”
“લે નાથ!..આ લાર્યાગો દવા લઇ લેજે. મને નીકળતા પહેલાં ફોન કરજે કે કેવું લાગે છે અને કીપ મી અપડેટેડ.”
નાથના હાથ તો મલેરિયા સાંભળીને જ કાંપવા લાગ્યા હતાં.
ગંભીર મોઢે ન છૂટકે લોકોને ઑટોગ્રાફ આપ્યા અને સેલ્ફી પડાવી.
મિલિયન ડૉલર્સની કમાણી અને એ.ટી.પી કપ જીતવા મિ. વિશ્વનાથન પોતાના સ્ટાફ સાથે ઑસ્ટ્રેલિયા જવા રવાના થઇ ગયાં.

ભઈએ તો બે દિવસ લાર્યાગો લીધી.
શરીરમાં થોડું સારું લાગતા એણે દવા લેવાનું બંધ કર્યું.
ઑસ્ટ્રેલિયા જવાની હૈયાહોળીમાં તે મિત્ર ડૉ. પ્રભાકરને પણ પોતાની અપડેટ આપવાનું ચૂકી ગયો.
એકાદ બે ફ્રેન્ડલી મેચમાં તો એણે હરીફને સીધા સેટમાં જ હરાવી દીધાં.
આયોજકોથી માંડીને દેશ-વિદેશમાં બધાં જ ટેનિસ રસિકોને લાગ્યું કે આ વખતે તો ભારતીય ખેલાડી વિશ્વનાથન ઘરેથી જ સેટ થઈને આવ્યા છે.
ટુર્નામેન્ટનો લીગ રાઉન્ડ ચાલુ થવાનો હતો તે જ દિવસથી વિશ્વનાથનને થોડું નરમગરમ લાગતું હતું.
તેનાં સપોર્ટ સ્ટાફે વિચાર્યું કે ‘ઈટ મસ્ટ બે સ્ટ્રેસ!’
મેચનો સમય થઇ ગયો હતો.
સ્ટેડીયમ ખચોખચ ભરેલું હતું. અમેરિકન હરીફની સામે વિશ્વનાથનની પ્રથમ મેચ હતી.
સ્ટેડિયમમાં ભારતીય પોશ પ્રેક્ષકો શૂટ બૂટ પહેરીને ગોઠવાઈ ગયા હતાં.
“વિશ્વનાથન..વિશ્વનાથન”થી ચીયર કરતા પ્રેક્ષકોનો અવાજ સંભળાતા ડ્રેસિંગ રૂમમાં વિશ્વનાથનના આત્મવિશ્વાસમાં વધારો તો થયો પરંતુ હજી પણ એનાં શરીરમાં એ જોશ ન હતો જણાતો.
લાર્યાગો લીધી તે બે દિવસ એને સારું લાગ્યું હતું.
એટલે ભાઈ એ તો પાઉચમાંથી દવા કાઢી અને ગડગડાઈ ગયો.
વાહ..થોડીક જ ક્ષણોમાં જોરદાર તાજગી આવી ગઈ.
વિશ્વનાથને તો વિશ્વ ચૅમ્પિયન અમેરિકન હરીફને તો પરસેવો પડાવી દીધો અને સફળતાથી એ.ટી.પીમાં ખાતું ખોલાવ્યું.
એણે તો સળંગ બે ત્રણ દિવસ લાર્યાગો દવાનો કૉર્સ ચાલુ જ રાખ્યો.
બીજી મેચની શરૂઆત તો થઇ પરંતુ અધવચ્ચે જ જાણે એને આંખે ઝાંખપ આવી, બધું જ ધૂંધણું દેખાવા લાગ્યું.
મેચ રેફરિ સાથે વાત કરી, એ મેચને રદ કરવામાં આવી.
અફકૉર્સ આ કાંઈ ગલી ક્રિકેટ તો હતું નહીં એટલે એણે એ મેચના પોઈન્ટ્સ ગુમાવવા પડ્યા.
સપોર્ટ સ્ટાફે તો દોડાદોડ કરી મૂકી.
આંખે ઝાંખપ હોવાથી એમને લાગ્યું કે કંઈ ઢીલું નથી મૂકવું.
સૌ પ્રથમ મેલબોર્નની હોસ્પિટલમાં બ્રેઈનનો એમ.આર.આઈ કરાવ્યો.
નોર્મલ આવ્યો.
કોઈ બુદ્ધિશાળી આત્માએ આંખની ચેક-અપ કરવાની સલાહ આપી.
એ પણ નોર્મલ.
અંતે પોતાની શારીરિક નબળાઈથી કંટાળીને વિશ્વનાથને ટુર્નામેન્ટ અધવચ્ચેથી જ કવીટ કરવાનો નિર્ણય કર્યો અને સીધો ભારત ભેગો થઇ ગયો.

પોતાના એ જ કહેવાતા ઇન્ટરનેશનલ કાફલા સાથે એ જ લાલપીળી ગોળી આપતા એનાં મિત્ર ડૉ. પ્રભાકરની હોસ્પિટલ પહોંચ્યો.
એને જોતાંની સાથે જ ડૉ. પ્રભાકર એનાં પર તાડૂક્યા.
“અલા ટણપા મૅસેજ તો ચેક કર. તારી પ્રથમ મેચ રદ થઇ ત્યારે જ મને ખબર પડી ગઈ હતી કે તે તને લાર્યાગોની આડઅસર થઇ લાગે છે.એ કાંઈ ધાણી મમરા નથી કે ડબ્બો ખોલીને ખાઈ લેવાનું.” મગજ પરનો પિત્તો ગુમાવી બેઠેલા ડૉ. પ્રભાકર જયારે ભાનમાં આવ્યા ત્યારે જોયું તો એમનાં સપોર્ટ સ્ટાફની સાથે બે-ચાર મીડિયાવાળા પણ અંદર ઘૂસી ગયાં હતાં.
બીજાં દિવસે બધાય છાપામાં આંતરરાષ્ટ્રીય ટેનિસ ખેલાડી વિશ્વનાથનના ફોટા સાથે હેડિંગ હતું “ટણપા”

By:Maulik Nagar “Vichar”

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.