તે દિવસે મમ્મી મારા રૂમમાં આવી દૂધ આપવા આમ તો દૂધ આપવાના બહાને વાત કહેવા.તું કેટલી મહેનત કરે છે આ જોબ ગોતવા માટે શું કરું મમ્મી મને ગમતો જોબ કરવો છે અને ત્યાં માંગ એટલી છે કે મારો ચાન્સ લાગશે કે નહિ એટલે તૈયારી કરવી પડશે. બેટા તું જોબની તૈયારી કરે છે અને તારા પપ્પા તને પરણાવાની. નાના મમ્મી મને લગ્ન હમણાં નહિ કરવા જો બેટા આ બધું તો ચાલ્યા જ કરવાનું.આ તો તું લગ્ન પછી પણ કરી શકે છે. ક્યાંથી થાય ? એના અવાજમાં થોડી ભવિષ્યની ભીતિ વર્તાય છે, આ સવાલ પાછળ કેટલાક જવાબોની અપેક્ષા દેખાય છે. જો મમ્મી પાંચ વર્ષ મહેનત કરું તો બાકીના પચાસ વર્ષ આરામથી નીકળી જાય.’ એ છોકરી એ પોતાની અંદરની વાતોને બહાર વહેતી મૂકી.મમ્મી મારે જલસા કરવા છે. મોજ કરવી છે. હજુ પોતાના માટે જીવવું છે. પછી તો બીજાના માટે જ કરવાનું છે બધું..!’‘હજુ હું એ દરેક માટે તૈયાર નથી, એવું મને લાગે છે. આઈ વોન્ટ ટુ એન્જોય માય લાઈફ. એતો તું તારા જીવન સાથી સાથે બમણી રીતે કરીશ ને ? હું આખા ઘરની જવાબદારી કઈ રીતે લઈશ? મારે મેરેજ નથી કરવા હમણાં. જો ભણી લઉં તો લાઈફ થઇ જશે .’મારે સાસુ-સસરા… એવા બધા સંબંધ હજુ નથી જોડવા અને એ લોકો મને કામ કરવાની રજા આપશે? પણ બેટા ભવિષ્યથી આટલું ડરીને કેમ જીવવાનું? તું પ્રશ્નો સાથે શ્વાસ લઇ જીવે છે આમ કરીશને તો આપણને માત્ર નેગેટિવ વાતોની અસર રહેવાથી તેનો નશો ચડી જાય છે? ભવિષ્યની હકીકતનો સામનો ન કરતા દૂર ભાગવું, . પછી નો ટેન્શન..! તારા ઉપર રાજ કરશે… ભવિષ્યમાં કોઈ જ દુઃખ સહન નથી કરવા અને અત્યારે સેટ થઈશ તો દુઃખ આવશે જ નહિ એના એજ વિચારે વિચારને એક ગ્રંથિ બનાવીને જીવવું એ શક્ય છે? આવા કન્વર્ઝેશન કેટલીયે વાત પર મોટા ભારે-ભરખમ પ્રશ્નાર્થચિહ્નો મને આપ્યા ત્યારે વિચાર આવ્યો આમાં મારો શો દોષ? આપણા સમાજની વ્યવસ્થા જ એવી છે કે સ્ત્રીને ત્યાગ કરવો પડશે.મારે બીજી સ્ત્રીની જેમ ઘેટાં જેવી જીદગી નથી જીવવી. મારી મમ્મી કશું ન બોલી અને સ્મિત સાથે હસી . બેટા મેં તને એટલે જ ભણાવી હતી કે તું ડરીને ન જીવે એક જ ઘરેડમાં અને ‘સોશિયલ એપ્રુવલ’ના લેબલ સાથે તું હજી પણ જીવવાની છો.સામાજિક, વ્યવહારિક અને આર્થિક ફોર્માલીટી-ભર્યા સંબંધોનું દબાણ સાથે તું જીવે છે.તું ભણેલી છો પણ તે તારી આજુબાજુ એક સમાજનું એવું જાળું સાચવીને રાખ્યું છે કે તું પાંચ વર્ષ પછી પણ પરણીશ તો પણ નીકળશે નહિ. તારે માત્ર પાંચ વર્ષ નથી જીવવાનું એ પછી પણ મુક્ત મને જીવવાનું છે.‘શું ખરેખર તું લાઈફને એન્જોય કરે છે?’ વ્યક્તિ એ વસ્તુની પાછળ જ દોડ્યા કરવાની જરૂર નથી.થોડું રિઅલ બનવું પડશે તારે, સ્વીકાવું પડશે, તું ભણી ને? તો અને આત્મસાત કરવું પડશે.તું તો મેં જે કર્યું તે ઘરેડમાં ચાલે છે.તારે પરણવું હોય ત્યારે પરણજે પણ એ ઘરેડમાંથી બહાર નીકળીશ તો જીવનને માણીશ બાકી આ પાંચ વર્ષ પણ તું માત્ર ભવિષ્યના ડરથી જીવવાની છો.આ ડર નામનો સિંહ તો આખો દિવસ આખી જિંદગી તને ડરાવશે,પ્રોબ્લેમ્સને આવકારી લે, અનુભવોની લ્હાણી કરી જિંદગીનો આનંદ લેતા શીખી જા.ભવિષ્યનો ડર રાખ્યા વગર વર્તમાન સાથે પૂરી પ્રમાણિકતાથી વર્ત, જિંદગીની દર્રેક ક્ષણ સુંદર હોય છે. મમ્મી તો ચાલી ગઈ મને આજે પણ એમની આ વાત મને જીંદગીમાં આનંદ લેતા શીખવે છે.તેમનું એ વખતે માની નહિ અને પાંચ વર્ષ પછી લગ્ન કર્યા પણ સ્થિતિ એની એજ નવી જવાબદારી નવા સંબધો, અને તેને સ્વીકારવાનો ડર..વર્ષોથી લાગેલું આ ડરનું કેન્સરથી શા માટે ? પુત્ર જન્મનો આનંદ ત્યારે જ મળે જયારે પસ્તુતીની પીડા અનુભવીએ.બસ આજ વાતને મારી જીંદગીમાં હવે વણી લીધી છે. હું જીવનના દરેક અવરોધ સાથે જિંદગી માણું છું.હવે ડર નથી પણ વાસ્તવિકતાને સ્વીકારવાની તૈયારી છે. અવરોધ થકી આત્મવિશ્વાસ દ્રઢ બને છે અને સંતોષ ઉચ્ચ કક્ષા એ જાય છે.ડર માણસને રોજ રોજ મારે છે.બસ હૈયામાં જે સુજ્યું એ કહ્યું છે.આ હૈયાની વરાળ નથી અને હલકું થયાનો અહેસાસ પણ નથી ‘સુધારવાનો’ નહિ પરંતુ ‘સ્વીકારવાનો’ પ્રયત્ન અને એની સફળતાની વાત છે. મિત્રો જીંદગીમાં અમુક વાતો વહેંચવાનો પણ આનંદ હોય છે મને જે મળ્યું એ તમે પણ મેળવો એવા ભાવ સાથે તમે પણ તમારા હૃદય ની વાત હળવેકથી કરી હળવા થાવ તો મોકલો તમારી કોઈ એક વાત અને બીજા સાથે વેહ્ચી આનંદ કરો.
"બેઠક" Bethak 
Pingback: હળવે થી હૈયાને હલકું કરો.-17 પ્ર્જ્ઞા દાદભાવાલા | સહિયારું સર્જન – ગદ્ય