૫૦) આવું કેમ? પ્રશ્નોની પરંપરા: આવું કેમ!

પ્રિય વાચક મિત્ર!
આજે ફરી એક વાર , એટલેકે પચ્ચાસમી વાર, વળી એક પ્રશ્ન લઈને આવું છું: આવું કેમ!
દર અઠવાડીએ વળી એક નવો પ્રશ્ન! અને એમ આપણો આ સંવાદ શરૂ થયો ! “ શબ્દોનું સર્જન “ બ્લોગ દ્વારા અસંખ્ય ગુજરાતી સાહિત્ય હિતેચ્છુઓનો પરિચય થયો! અને રોજિંદા જીવનમાં “શબ્દ સર્જન” બેઠકે સ્થાન લઇ લીધું !
હા ; “આવું કેમ?”પ્રશ્ન તો ઉખેડ્યો , પણ પછી શું?
ઘણા ઘણા પ્રશ્નો ઉદભવ્યા આ પચાસ અઠવાડિયાઓમાં ! કેટલાક મુદ્દાઓ જુના પુરાણા હતા , કેટલાક મુદ્દાઓ નવા , ન સમજાય ન ચાંચ ડૂબે તેવા – પણ વાતમાં તથ્ય હતું , સવાલ પણ વ્યાજબી જ હતા કે આવું કેમ છે ? આવું કેમ થાય છે?
આપણી જ સંસ્કૃતિ – ધાર્મિક માન્યતાઓ , રીત રિવાજને પડકારતા કેટલાક પ્રશ્નો , ચીલાચાલુ ઢાંચામાંથી કાંઈક નવું વિચારવા વાચકમિત્ર સાથેનો આ સંયુક્ત પ્રયાસ હતો !
સાચી દીવાળી- ધનતેરસ , દેવ દીવાળી, રથયાત્રા, પદ યાત્રા વગેરે મુદ્દાઓ ઉપરાંત ધર્મ ‘ગુરુઓનું ક્વોલિફિકેશન શું ?’ એવા પાયાના મુદ્દાઓને સ્પર્શવા પ્રયત્ન કર્યો !
કોમેન્ટ બોક્સમાં વાચકમિત્રોએ કૉમેન્ટ્સ લખીને પોતાના અભિપ્રાયો પણ આપ્યા.અને આવકાર્યાં.
કેટલાક પ્રશ્નો રજૂ કર્યા તે બહુધા બે સંસ્કૃતિઓ , બે દેશમાં રહેવાને કારણે ઉદભવેલા કહી શકાય! કૈંક નવું જોયું ને વાચક સમક્ષ રજૂ કર્યું : પાનખરમાં પ્રેતાત્માનો ઉત્સવ હેલોવીન;કૃતજ્ઞતા વ્યક્ત કરવાનો દિવસ થેંક્સગિવિંગ ડે; ક્રિશ્ચિયન લોકોનો ધાર્મિક તહેવાર: ઈસ્ટર અને ધાર્મિકતા ;જીસસ અને કૃષ્ણ ; અને આપણી બે સંસ્કૃતિ વચ્ચે મથામણ કરતો લેખ : જન્મોત્સવથી શ્રાદ્ધોત્સવ ; વગેરે વગેરે… જેને આપ સૌએ રસથી આસ્વાદયા.
થોડાક પ્રશ્નો આપણી કૌટુંબિક જીવન શૈલીને સ્પર્શતા હતા :
ટી વી અને આજના બાળકો; બાળ ઉછેર અને સ્ટ્રેસ; તહેવારો અને વડીલ વર્ગ; સફળતા અને એકલતા ; લગ્ન વિચ્છેદ / પણ શા માટે ? વગેરે પરિવારને સ્પર્શતા મુદ્દાઓ ઉપર પણ થોડી વિચારણાઓ કરી . અને આપ સૌનો તેને ટિપ્પણીમાં યોગ્ય ન્યાય મળ્યો !
રાજકીય ક્ષેત્રને બને તેટલું દૂર રાખવાનો વિચાર હતો પરંતુ સીધા નહીં તો આડકતરે માર્ગે થોડાક પ્રશ્નો એ વિષયમાં પણ ઉભા કર્યા !
દા . ત . ચૂંટણી અને મતદાન ! નશાકારક ડ્રગ્સને કાયદેસર કર્યા તે ;અમેરિકાનો સ્વતંત્ર દિન; મેમૉરિઅલડે – શહીદ દિન ;લેબર ડે શ્રમ દિવસ ..વગેરે વગેરે!
તો આજે આપણે સતત જે વાતાવરણમાં શ્વસી રહ્યાં છીએ તે પર્યાવરણને લગતાં પ્રશ્નો જે વિષે ચર્ચા શરૂ કરતાં પહેલાં જ મારી મુંઝવણ વધી ગઈ હતી : આવું? આવા વાતાવરણમાં આપણે જીવીએ છીએ? તે મુદ્દાઓ હતા- અકુદરતી ધુમ્મસ , પોલ્યુશન અને ફોગ, જ્વાળામુખી ની નદીઓ અને હજુ હમણાં જ તાજેતરમાં લખેલ લેખ: ‘કુદરતી પ્રકોપ અને માનવી ! ‘ જે લખતાં લખતાં જ સતત લાગ્યાં કર્યું : કેટલો પામર છે માનવી! શું તાકાત છે આપણી કુદરત સામે ઝઝૂમવાની ?
તો શિક્ષણ વિષયક પ્રશ્નો પણ છેડ્યા વિદ્યા મંદિરને દ્વારે જેવા લેખમાં !
અને રશિયાની મારી મુલાકાત દરમ્યાન વેકેશનની વાતો પણ કરી!
હા , આ અને આવા અવિરથ વણ થંભ્યા પ્રશ્નોની વણઝારમાં વાચક સાથે જાણેકે પોતીકાપણાનો ભાવ બંધાયો , અને નિવૃત્તિને આરે ઊભીને શિકાગોનું જૂનું ઘર ખાલી કરી નવા ગામ લોસએન્જલ્સમાં ,નવા રાજ્યમાં જવાની ઍન્ગ્ઝાયટી પણ વ્યક્ત કરી અરે, રોજનીશી અને ડાયરી વિષેય લખી જ કાઢ્યું !
ને હજુયે પ્રશ્નોનો પ્રવાહ તો ચાલુ જ છે ! મેડિકલ મિરેકલ કે માનવીનું વિજ્ઞાનમાં પામરત્વ – હે માનવી, બીજું બધું તો ઠીક , લોહીનું એક ટીપું તો બનાવી જો – અરે બનાવવાની વાત તો દૂર રહી , લોહીના એક સેલનેય પૂરો ઓળખી શકાયો નથી ! તો આવા મહત્વના અનેક મુદ્દાઓને સ્પર્શવાનો સમય જ ના મળ્યો સાંપ્રત સમસ્યાઓ – અહીંયા અને દેશમાં અગણિત છે! તેની છણાવટ પણ હવે ભવિષ્યમાં ફરી કોઈ વાર કરીશું !
પણ ત્યાં દિલના એક ખૂણામાં પ્રશ્ન થયો : આ શું ? આટ આટલા પ્રશ્નો , પણ તેં કેટલા પ્રશ્નો ઉકેલ્યા ? કે કેટલા પ્રશ્નો ઉકેલવા પ્રયત્ન કર્યો ?
ને મન કોશવા માંડ્યું : તેં કલમ ઉપાડી ; હવે ચરણ ઉપાડ !
ને થયું : હવે આ કોલમને અહીં વિરામ આપીએ !
કાંઈક નવું કરીએ !
કોઈ નવો વિષય , કોઈ નવો વિચાર! કાંઈક નવી શૈલીમાં કાંઈક નવું ! શું? કેમ ? ક્યારે ? કેવીરીતે ?
તો આપના મંતવ્ય , અટકળ ,અભિપ્રાય નીચે કોમેન્ટ બોક્સમાં જરૂર જણાવશો ..
આમ તો નક્કી છે જ;તો પણ આજે નહીં કહું !
આવું કેમ? બસ ,એવું જ!