બેઠક -૨૦૧૬ વિનુ મર્ચન્ટ વાર્તા સ્પર્ધા -(15)મમ્મી સંભાળ તો ખરા,-અખિલ-

એક લઘુ કથા વાંચજો- વંચાવજો અને કોમેંટ પણ યોગ્ય લાગે તો લખજો- સ્પર્ધામાં તે મહત્વના છે,આપના મંતવ્ય જરૂર થી આપશો,રીડર્સ પોપુલર ચોઈસ પણ જરૂરી છે, આપ બેધડક અભિપ્રાય આપી શકો છો.

મમ્મી સંભાળ તો ખરા

નિકિતા કોલેજમાંથી આવી ત્યારે મમ્મીને દરવાજે જોઈ,એ કંઈ પણ બોલે તે પહેલા  

એની મમ્મીએ ગુસ્સામાં એક તમાચો  ચોડી દીધો.

પણ મમ્મી સંભાળ તો ખરા..

નથી સંભાળવું,

અને ક્યારેય નહિ સાંભળું,

તું બેગ બાંધ,

નિકિતા બોલી એકવાર મારી વાત શાંતિથી સંભાળીશ ,બસ પછી તું કહીશ એમ કરીશ,  મને સંભાળ મમ્મી જરા શાંતિથી નિર્ણય લ્યો,

દેવીબેન સમાન પેક કરતા રડતા હતા,નિકિતા સામે જોયા વગર બસ બધું ગુસ્સામાં, જાણે પોતાને સજા આપતા હોય તેવું લાગતું હતું,જાણે પોતે ગુનેગાર ન હોય,નિકીતાએ બે ત્રણ વાર કૈક આપવાના બહાને નજીક જવાનો પ્રયત્ન કર્યો પણ મોઢું ફેરવી ગયા,નિકિતા માટે મમ્મીનું વઢવું નવી વસ્તુ ન હતી પણ આજે જાણે પોતાને ગુનેગાર માનતી હતી.

મમ્મી કાલે મારી ટેસ્ટ છે,આજે ન જઈએ તો ?

કોઈ જવાબ ન મળ્યો,અચાનક ખુબ બોલતી મમ્મી જાણે મૂગી થઇ ગઈ,અને અચાનક સોફા પર પછડાઈ, નિકતા જટ પાણી લઇ આવી,પાણી પાયું,અને દેવી બેને આંખ ખોલી.

કેમ લાગે છે મમ્મી ? પણ જવાબ ન આપ્યો.

મમ્મી તમારી દવા લઇ લેશો.

દેવીબેન ઉભા થયા  અને જાતે જ દવા લીધી,આ પહેલા મમ્મી ઘણી વાર નિકીતાને વઢયા હતી પણ આવું મૌન ક્યારે લીધું ન હતું,મમ્મીનું આ મૌન એના માટે અસહ્ય હતું.

હવે શું કરીશ ?મમ્મી મને અહીંથી લઇ જશે,મારું ભણતર અટકી જશે તો ?

નિકીતા કહ્યું ,મને અહી રહેવા દયો,આ સેમિસ્ટર પૂરી કરી આવીશ,મારે આ રૂમનું ભાડું પણ ચૂકવવાનું છે. મારો રૂમ મેટ આવશે કાલે તો કાલે જીઈએ,પ્લીઈસ…

પણ દેવીબેને માત્ર એની સામે ગુસ્સાથી જોયું,પોતે પેકિંગ ચાલુ રાખ્યું ,નિકિતા ને થયું શું કરું ? તો અહી રોકાય જાય,ત્યાં એના ડેડીનો ફોન આવ્યો.

કેમ છો બેટા ?તારી મમ્મી બરાબર પોહચી ગઈ.

હા.. ડેડી,બધું બરાબર છે. 

તો અવાજ કેમ આવો છે ?

કાલે પરીક્ષા છે ને એટલે!

જો બેટા જરાય મુંજાવાનું  નહિ, મમ્મી આવી છે ને બધું બરાબર થઇ જશે,તારી મમ્મીને ફોન આપતો.

દેવી તું ત્યાં રોકાઈ જા, અહી આવવાની ઉતાવળ કરીશ નહિ,નિકિતા થોડી પરીક્ષાને લીધે ટેન્શનમાં લાગે છે. હું અહી મોટેલ સંભાળીશ,આમ પણ ઘરાગી ઓછી છે,તું ત્યાં હશે તો એને બળ રહેશે.

દેવીબેન કશું ન બોલ્યા ભલે કહી ફોન કાપી નાખ્યો અને નિકિતા સામે જોયા વગર જ એના હાથમાંથી કપડા લેતા બોલ્યા જાવ વાંચવા બેસો.

નિકિતા અંદર રૂમમાં વાંચવા બેઠી,પણ મન વિચારે ચડ્યું,બધું બરાબર ચાલતું  હતું,રોજ મમ્મીને ફોન પર વાત કરતી હતી પણ,અંદરથી નિકીતાને મમ્મીને છેતરી એની દુઃખ થતું,પણ એને વિશ્વાસ હતો કે એ મમ્મીને સમજાવશે,પણ આજે મમ્મીનું આવું રૌદ્ર સ્વરૂપ જોઈ નિકિતા હેબતાય ગઈ,એ કરતા પણ મમ્મ્નીને દુઃખ પોહ્ચાડીયાનો રંજ  હતો એણે જોરથી હબ્કું લીધું,નિકિતા રડતી રહી અને સોફાથી પર ધીરે ધીરે બધું ભેગું કરતા અને વિચારે ચડી ગઈ.    

તે દિવસે હું  કેટલી ખુબ ખુશ હતી,હવે હું બરકલી ભણવા જઈશ,બરકલી માં એડમીશન મળતા,ઘરથી દુર જવાનું હતું પણ આમ જોવો તો થોડું હાશ અનુભવતી હતી.નવી દુનિયામાં જવા મન ખુબ ઉત્સુક હતું અને કેટલા ઉત્સાહ સાથે અહી આવી હતી. મમ્મીએ આવજો કહેતા કેટલી સલાહ આપી હતી,જોજે કોઈ છોકરાવ સાથે રખડવાનું નહિ,શેફાલી ની સાથે રહેવાનું અને છોકરીઓના ટોળામાં ફરવાનું,એકલી ક્યાંય જતી નહિ,રવિવારે શેફાલી સાથે સત્સંગમાં જરૂર જવાનું હું મમ્મીને કેમ સમજાવું ?શેફાલી… આ બધા, પેલા સત્સંગી છે,પણ ધર્મના નામે આડંબર.વાંચવાને બદલે મન વિચારે ચડયું.

અને તે દિવસે નિકિતા એના પપ્પા કાંતિભાઈ સાથે બરકલી પોહચી ગઈ,પગ મુકતા જ સ્વતંત્રતા નો અહેસાસ થયો,પણ હજી ડેડીની સામે ડાહી દીકરીનું નાટક કરવાનું હતું ,એના ડેડીએ સમાન રૂમમાં ગોઠવતા હતા ત્યાં શેફાલી આવી તેની રૂમમેટ, બોલી લાવ તારો સમાન લેવડાવું.

બંને સમાન લઇ અંદર ગયા,એક બેડરૂમ હતો રસોડું અને નાનો હોલ,બેડરૂમમાં એક ડબલ બેડ અને બે ભણવાની ડેસ્ક હતી.

નિકિતા બોલી હું કયાં સુઈશ? 

આ પલંગમાં આપણે બે સાથે.

શું ?

નિકિતા ખચકાણી, હું સમાન લઇ આવું !એમ કહી નિકિતા નીચે પપ્પા પાસે ગઈ.

પપ્પા ત્યાં એક જ પલંગ છે !

જો બેટા શેર કરતા શીખવાનું !બહાર નીકળી છો તો ખબર પડશે,કેવી રીતે શેર કરાય!

પણ બે સિંગલ પલંગ હોય તો સારું પડે !

ભલે, પહેલા રહે, થોડા દિવસ પછી મમ્મી આવશે ત્યારે તને તારો પલંગ વોલમાર્ટમાંથી લઇ દેશે,હમણાં ચલાવતા શીખો.

નિકિતા ચુપચાપ સમાન ઉપાડી ને ગઈ,થોડી વારમાં એના પપ્પા બાકીનો સમાન લઇ આવ્યા ,અને કહે શેફાલી બેટા નિકીતાને  જરા સામાન ગોઠવવામાં મદદ કરજે.

જરૂર કાકા ,તમે જરાય ચિતાં નહિ કરતા,મને નિકિતા ખુબ ગમી ગઈ છે એને પણ હું ગમી જઈશ,અમે બંને ખાસ ફેન્ડ થઇ જશું.

નિકિતા મારે  નીકળવું પડશે,મોટેલમાં અત્યારે ફૂલ સીઝન છે અને નિકિતા તારા મમ્મીને ફોન કરજે કે તું પોહંચી ગઈ, એટલે એને ધરપત થાય.

નિકીતાને પપ્પા મમ્મીની મોટેલ ની મજબૂરી ગમતી નહતી,અમેરિકામાં બે છેડા ભેગા કરવા બંને મોટેલમાં નોકરી કરતા, ખુબ વ્યસ્ત રહેતા,એમના કામમાં મમ્મી સાથે ક્યારેય વાતો કરવા ન પામતી,બેન નાની હતી એટલે ખાસ શેરીંગ ન થતું,બે સંસ્કૃતિનો મેળ ક્યાંક મનમાં મુંજવતો  હતો,અત્યારે પણ જાણે પોતાને સાવ એકલી મહેસુસ કરતી હતી મમ્મીને રડતી જોવાતી ન હતી,ખરાબ માર્ક્સ આવશે તો ફરી મમ્મી અપસેટ થશે.ફરી વાંચવામાં મન પરોવ્યું.

નીક્તાનો જન્મ ભારતમાં જ થયો અને અત્યાર સુધીનો ઉછેર પણ ત્યાં મહેસાણામાં થયો અને ત્યાર બાદ અહી આવી વસ્યા ,એટલે બે સંસ્કૃતિ વચ્ચે એ બરાબર ફસાઈ હતી ભારતીય સંસ્કાર અને વેસ્ટર્ન લાઈફ સ્ટાઈલ માં એને પોતાની જાતને ખુબ એડજેસ્ટ કરવી પડતી હતી ,ભારતીય સંસ્કાર એને માબાપનું દિલ ન દુભાવવા કહેતું હતું અને અમેરિકામાં એને પોતાની મોકળાશ દેખાતી હતી,શું કરવું ?આકાશમાં આવેલા વાદળાની જેમ ક્ષણે ક્ષણે વિચાર બદલાતા રહેતા હતા ફરી વાંચવામાં મન પરોવ્યું ,દેવી બેનને રસોઈ બનાવી એટલે ચા અને થેપલા એના ટેબલ પર મૂકી ગયા.

મમ્મી તમે જમ્યા ?

કોઈ જવાબ ન મળ્યો,ત્યારે નિકિતા બોલી.

મમ્મી કૈક ખાઈ લેજો, નહીતો તબિયત બગડશે.

આમ તો મમ્મીને તું કહેતી નિકિતાએ અચાનક બહુમાન થી બોલાવ્યા,મમ્મીના મૌને જાણે નિકટતાને દુર કરી દીધી.પોતે ચા પીને ફરી વાંચવામાં મન પરોવ્યું,પણ મન મમ્મી શું કરે છે તે જોવા જાગ્યું ,દેવીબેન રસોડું આટોપી  બહાર સોફા પર સુતા હતા,હાથમાં માળા હતી અને આંખો બંધ કરી પડ્યા હતા તેવું લાગતું હતું ,નીક્તાએ નિરાંત અનુભવી,એને ખબર હતી મમ્મી ભગવાન સાથે હોય ત્યારે સુરક્ષિત હતી ,હાશ હવે મમ્મી શાંત થઇ જશે પછી કાલે નિરાંતે ચોખવટ કરીશ.અને વાંચવામાં મન પરોવ્યું  થોડી થાકી એટલે સુતા સુતા વાંચતી હતી,રડીને એની પણ આંખો ભારે થઇ ગઈ હતી માથું પણ દુઃખતું હતું માથે બામ ચોપડ્યો,ત્યાં વિચાર આવ્યો કે મમ્મી મને માથું દુઃખે ત્યારે કેવો સરસ હાથ ફેરવતા બામ  ચોપડે છે,અને એ ઉભી થઇ ,મમ્મીને પણ માથું દુખતું હશે એ કેટલું રડી છે આજે ,લાવ આજે હું એમને બામ ચોપડું,ધીરેથી નજીક જઈ બામ ચોપડવા મમ્મીના કપાળે હાથ ફેરવ્યો ત્યાં તો જટકા સાથે દેવી બેને હાથ હડસેલી લીધો અને હાથમાંથી બામ ની ડબ્બી લઇ પોતાની જાતે લગાવી પડખું ફેરવી સુઈ ગયા.

નિકિતા ચુપચાપ પોતાની રૂમમાં જઈ સુઈ ગઈ. વિચારતા વિચારતા આંખ લાગી ગઈ.સવારે એ ઉઠે તે પહેલા દેવીબેન ઉઠી ગયા અને ચાનો કપ મૂકી એની ચાદર ખેચી ઉઠાડી,નિકિતા ઝબકીને જાગી ગઈ,ઝટ તૈયાર થઇ અને કોલેજ જવા નીકળી તો મમ્મીએ ટેબલ પર નાસ્તા સાથે સુકન નું દહીં મુક્યું હતું તે ચાખતા પહેલા એણે ભગવાન પાસે દીવો કર્યો અને મમ્મીને પગે લાગી ,દહીં ચાખી બોલી..

ચાર વાગે છુટીશ, આવતા પાંચ વાગશે, તમે જમી દવા લઇ લેજો ,મારો રૂમમેટ કદાચ ત્રણ વાગે આવશે એની પાસે ચાવી છે ડરતા નહિ  એનો ફોટો એની રૂમમાં છે જોઈ લેજો એટલે ઓળખી જશો ,જાવ છું કહી નીકળી ગઈ.

દેવી બેન એના ગયા પછી એની ભણવાની ડેસ્ક અને કબાટ પર બધે નજર ફેરવી ,એમને શંકા હતી તેવું કશું ન મળ્યું,એના લેપટોપને ખોલવાની કોશિશ કરી પણ લોક હતું ,બીજી રૂમમાં ગયા એ છોકરાનો ફોટો જોયો ,આતો જાણીતો ચહેરો છે અને બેચાર ફોન ઘુમેડ્યા અને વિગતો જાણી લીધી ,કોણ જાણે શું વાત થઇ પણ હવે થોડા ટેન્શન મુક્ત દેખાતા હતા,ફરી કામે વળગ્યા,નાહીધોઈ સેવા પૂજા કરી બાકી રહી ગયેલું પેકિંગ કર્યું,દવા જમવાનું બધું પતાવી નવરા થયા એટલે ફરી સોફાપર માળા સાથે લંબાવ્યું,ત્યાં અચાનક દરવાજો ખુલવાનો અવાજ આવ્યો,અખિલ દાખલ થયો ,દેવીબેન એક ઝટકા સાથે બેસી ગયા.

અખિલ બોલ્યો કેમ છો માસી ? અને  જયગુરદેવ કહ્યું ,સરળ દેખાતો છોકરો હતો.

તું  પ્રેરણાબેનનો છોકરો ને ?

હા,

બેસ મારે તારી સાથે થોડી વાતો કરવી છે.

નિકિતા સાથે મિત્રતા કેવી રીતે થઇ?  વગેરે વગેરે અનેક પ્રશ્નો પૂછી દેવીબેને ખુબ વાતો કરી.

સાંજે પાંચની આસપાસ નિકિતા ડરતી ડરતી ઘરમાં પ્રવેશી ,મમ્મીએ અખિલને જોઈ, મળી, શું થયું હશે ?

પરંતુ દેવીબેન એને જોતાજ ભેટી પડ્યા.

અને બોલ્યા મને માફ કરજે ,મને અખિલે વાત કહી મારી આંખ ઉઘડી ગઈ.શેફાલી વિષે જાણ્યું,એ છોકરી સાથે ન રહી સારું કર્યું,મેં તને માર્યું હાથ ઉપાડ્યો આ મારી ભૂલ હતી તું અહી નિરાંતે ભણજે ,અહી રહેજે  અને તું અહી શેફાલી સાથે રહેવા કરતા વધારે સેફ છે.દેવીબેનને વાચા પાછી આવી.  

હા મમ્મી હું તને એજ કહેવા માંગતી હતી,

હા તું મને કેટલીવાર કહેતી રહી મમ્મી સંભાળને ,પણ મેં તારી વાત ન જ સાંભળી,દેવીબેન ખુશ દેખાતા હતા.નિકીતા મનમાં બોલી શું થયું ? ને મમ્મી આટલી ખુશ કેમ દેખાય છે ? એ સમજ ન પડી

મેં ઘણી વાતો કરી અખિલ સાથે .ધાર્મિક છે,એ મારા સત્સંગી પ્રેરણાબેનનો છોકરો છે.હવે તમે બંને મારી વાત સાંભળો નિકિતા મને તારી પસંદગી ગમી,બંને ભણી લ્યો પછી તમારા લગ્ન વિષે વિચારશું,

નિકીતાની આંખો પોહ્ળી રહી ગઈ.

દેવી બેન કંઈક પણ બોલે તે પહેલા અખિલ બોલ્યો..  

માસી સાંભળો,જરા શાંતિ થી નિર્ણય લેજો, હા હું નાનપણથી સત્સંગમાં જાવ છું પરાણે મમ્મી મોકલે છે એટલે! પુરુષ મિત્રો સાથે જ ફરું છું અને શેફાલી પણ એની મમ્મીએ કહ્યું તેમ સ્ત્રી મિત્રો સાથે ફરે છે. પણ નિકીતાને…. એમ નથી ગમતું એને પુરુષ મિત્રો ગમે છે માટે એ શેફાલી  સાથે નથી ગમતું ,એ તમારા ડરથી તમને દુઃખ ન પોહ્ચાડવા કહેતી નથી અને અમારા લગ્ન…  હું એની સાથે લગ્ન ન કરું એજ સારું છે.

માસી હું “ગે” છું ,અને શેફાલી  “લેસ્બિયન”

સવિતાબેનની આંખ અવાચક રહી ગઈ.મનમાં બોલ્યા મેં નિકીતાને કેમ ન સાંભળી ?

-અખિલ-