પગરખું-ફૂલવતી શાહ

પગરખું

કાંટા, કાંકરા, કાદવ, કીચડથી, પગ ને આપ્યું રક્ષણ

 તું ‘ પગ-રક્ષક ‘  અપભ્રંશે, આજ  બન્યું ‘ પગરખું  ‘.

 

ઊચાં-નીચાં,લાંબા-પહોળાં, કાપડ,પ્લાસ્ટિક કે ચર્મ,

રાતાં, કાળા,  ભૂરાં , લીલા,  અનેક ધર્યાં  રુપ-રંગ.

 

ઠંડી – ગરમી,  ભીને – સુકે, ઘરની  અંદર કે બહાર ,

આજ્ઞાપાલક સેવક બની,   તેં સંભાળ્યું  નિજ કામ.

 

બુટ,ચંપલ,સેન્ડલ,સપાટ, પાવડી,મોજડી કે સ્લીપર

અનેક નામ ધરીને તું, સદા રહ્યો  ‘ કર્તવ્ય નિષ્ઠ’. 

 

જાત ઘસી  તેં  પરોપકારે  , તારાં રૂપરંગ બદલાયાં

છીદ્રપડ્યાં, કાયાતૂટી, ‘ના’ પામ્યો પુરસ્કાર એક્કેય !

 

ઘર, મેડી , મંદિર, ગુરુદ્વાર  કે પાઠ શાળાના દ્વારે

તિરસ્કૃત થઇ પ્રવેશ ‘ન’ પામ્યો એવી છે દર્દકહાણી.

 

ફૂલવતી શાહ